< Zebur 82 >
1 Asaf yazghan küy: — Xuda Öz ilahiy mejliside turup riyasetchilik qilidu, U ilahlar arisida höküm chiqiridu;
Psalmus Asaph. Deus stetit in synagoga deorum: in medio autem deos diiudicat.
2 — Qachan’ghiche siler naheq höküm chiqirisiler, Qachan’ghiche rezillerge yüz-xatire qilisiler? (Sélah)
Usquequo iudicatis iniquitatem: et facies peccatorum sumitis?
3 Gadaylar we yétim-yésirlarning dewasini soranglar, Ézilgenler hem hajetmenlerge adaletni körsitinglar;
Iudicate egeno, et pupillo: humilem, et pauperem iustificate.
4 Miskinler hem namratlarni qutquzunglar, Ularni rezillerning changgilidin azad qilinglar!
Eripite pauperem: et egenum de manu peccatoris liberate.
5 Ular bularni bilmey we chüshenmey zulmette kézip yürmekte, Shunga yerning ulliri tewrenmekte.
Nescierunt, neque intellexerunt, in tenebris ambulant: movebuntur omnia fundamenta terrae.
6 Men éyttim: — «Siler ilahlarsiler, Hemminglar Hemmidin Aliy Bolghuchining oghulliri siler;
Ego dixi: Dii estis, et filii excelsi omnes.
7 Shundaq bolsimu siler insan’gha oxshash ölisiler, Herqandaq emir-begke oxshashla yiqilisiler».
Vos autem sicut homines moriemini: et sicut unus de principibus cadetis.
8 — Turghin, i Xuda, yer-yüzini soraq qilghaysen! Chünki Sen barliq ellerge waris bolghuchisen!
Surge Deus, iudica terram: quoniam tu hereditabis in omnibus Gentibus.