< Zebur 82 >

1 Asaf yazghan küy: — Xuda Öz ilahiy mejliside turup riyasetchilik qilidu, U ilahlar arisida höküm chiqiridu;
Psalmus Asaph. Deus stetit in synagoga deorum; in medio autem deos dijudicat.
2 — Qachan’ghiche siler naheq höküm chiqirisiler, Qachan’ghiche rezillerge yüz-xatire qilisiler? (Sélah)
Usquequo judicatis iniquitatem, et facies peccatorum sumitis?
3 Gadaylar we yétim-yésirlarning dewasini soranglar, Ézilgenler hem hajetmenlerge adaletni körsitinglar;
Judicate egeno et pupillo; humilem et pauperem justificate.
4 Miskinler hem namratlarni qutquzunglar, Ularni rezillerning changgilidin azad qilinglar!
Eripite pauperem, et egenum de manu peccatoris liberate.
5 Ular bularni bilmey we chüshenmey zulmette kézip yürmekte, Shunga yerning ulliri tewrenmekte.
Nescierunt, neque intellexerunt; in tenebris ambulant: movebuntur omnia fundamenta terræ.
6 Men éyttim: — «Siler ilahlarsiler, Hemminglar Hemmidin Aliy Bolghuchining oghulliri siler;
Ego dixi: Dii estis, et filii Excelsi omnes.
7 Shundaq bolsimu siler insan’gha oxshash ölisiler, Herqandaq emir-begke oxshashla yiqilisiler».
Vos autem sicut homines moriemini, et sicut unus de principibus cadetis.
8 — Turghin, i Xuda, yer-yüzini soraq qilghaysen! Chünki Sen barliq ellerge waris bolghuchisen!
Surge, Deus, judica terram, quoniam tu hæreditabis in omnibus gentibus.

< Zebur 82 >