< Zebur 76 >

1 Neghmichilerning béshigha, tarliq sazlarda chélinsun dep tapshurulghan, Asafning küy-naxshisi: — Yehudada Xuda tonulghandur; Uning nami Israilda ulughdur.
Müzik şefi için - Telli sazlarla - Asaf'ın mezmuru - İlahi Yahuda'da Tanrı bilinir, İsrail'de adı uludur;
2 Uning panahiy jayi Salémda, Zion téghida Uning makani bar.
Konutu Şalem'dedir, Yaşadığı yer Siyon'da.
3 U yerde U otluq oqlarni, Qalqan, qilich hem jeng qorallirini chéqip tashlidi. (Sélah)
Orada kırdı alevli okları, Kalkanı, kılıcı, savaş silahlarını. (Sela)
4 Özüng ow-olja taghliridin neqeder shereplik, neqeder elasen!
Işıl ışıl parıldıyorsun, Avı bol dağlardan daha görkemli.
5 Baturlar bulandi; Ular uzun uyqugha ketti; Palwanlarning héchqaysisi öz qolini kötürelmidi.
Yağmaya uğradı yiğitler, Uykularına daldılar, En güçlüleri bile elini kıpırdatamaz oldu.
6 Séning eyiblishing bilen, i Yaqupning Xudasi, Jeng harwisi hem atlar ölüktek uxlitildi.
Ey Yakup'un Tanrısı, sen kükreyince, Atlarla atlılar son uykularına daldılar.
7 Sendin, Sendin qorqush kérektur; Ghezeplen’giningde kim aldingda turalisun?
Yalnız sensin korkulması gereken, Öfkelenince kim durabilir karşında?
8 Yer yüzidiki barliq yawash möminlerni qutquzush üchün, Sen Xuda soraq qilishqa ornungdin turghan waqtingda, Asmandin hökümni chiqirip anglatquzdung; Yer bolsa wehimige chüshüp, süküt qildi. (Sélah)
Yargını göklerden açıkladın, Yeryüzü korkup sessizliğe büründü,
9
Ey Tanrı, sen yargılamaya, Ülkedeki mazlumları kurtarmaya kalkınca. (Sela)
10 Chünki insanlarning qehri Sanga shöhret keltüridu; Ularning qalghan qehri Sanga belwagh bolidu.
İnsanların gazabı bile sana övgüler doğuruyor, Gazabından kurtulanları çevrene topluyorsun.
11 Perwerdigar Xudayinglargha qesem qilip, emel qilinglar; Uning etrapidiki yurttikiler qorqushi kérek bolghuchigha hediyeler sunsun;
Adaklar adayın Tanrınız RAB'be, Yerine getirin adaklarınızı, Armağanlar sunun korkulması gereken Tanrı'ya, Bütün çevresindekiler.
12 U emirlerningmu rohini sunduridu; U yer yüzidiki padishahlargha dehshetliktur.
RAB önderlerin soluğunu keser, Korku salar yeryüzü krallarına.

< Zebur 76 >