< Zebur 75 >
1 Neghmichilerning béshigha «Halak qilmighaysen» dégen ahangda oqulsun dep tapshurulghan, Asafning küy-naxshisi: — Sanga teshekkür éytimiz, i Xuda, teshekkür éytimiz! Chünki naming bizge yéqindur; Buni, qilghan karametliring ispatlap jakarlaydu.
2 [Menki Perwerdigar]: — «Men békitken waqitni ixtiyarimgha alghinimda, Adalet bilen soraq qilimen;
3 Yer hem yerning üstide turuwatqanlar tewrinip tursimu, Uning tüwrüklirini turghuzghuchi Özümdurmen» — dédi. (Sélah)
4 Maxtan’ghanlargha: — «Maxtanmanglar», Hem rezillerge «Münggüzüngni kötürme» — dédim;
5 «Münggüzüngni yuqiri kötürme; Boynungni qattiq qilip ghadiyip sözlime!»
6 Chünki kötürülüsh sherqtin yaki gherbtin emes, Yaki jenubtinmu kelmeydu;
7 Chünki Xuda sotchidur; U birsini kötüridu, birsini chüshüridu.
8 Chünki Perwerdigarning qolida bir qedeh turidu; Uningdiki sharab köpüklishiwatidu; U ebjesh sharab bilen toldi; Xuda uningdin tökidu; Derweqe yer yüzidiki barliq reziller uning dughini qoymay ichiwétidu;
9 Men bolsam, menggüge guwahliq bérimen: — Yaqupning Xudasigha küylerni éytimen.
10 «Men rezillerning münggüzlirining hemmisini késip tashlaymen; Biraq heqqaniylarning münggüzliri kötürülidu!».