Zebur 73
1 Asaf yazghan küy: — Derweqe Xuda Israilgha, Qelbi sap bolghanlargha méhribandur;
Ein salme av Asaf. Ja, Gud er god mot Israel, mot deim som hev eit reint hjarta.
2 Lékin özüm bolsam, putliship yiqilip chüshüshke tasla qaldim; Ayaghlirim téyilip ketkili qil qaldi;
Men eg - mine føter hadde so nær snåva, det skilde lite at mine stig hadde skride ut.
3 Chünki rezillerning ronaq tapqanliqini körüp, Hakawurlargha heset qildim;
For eg harmast på dei ovmodige, når eg såg at det gjekk dei gudlause godt.
4 Chünki ular ölümide azablar tartmaydu, Eksiche téni mezmut we saghlam turidu.
For dei er frie frå verk til dei døyr, og deira kropp er feit.
5 Ular insan’gha xas japani körmeydu, Yaki xeqlerdek balayi’apetke uchrimaydu.
Dei veit ikkje av naud som andre folk, og dei vert ikkje plåga som andre menneskje.
6 Shunga meghrurluq marjandek ulargha ésilidu, Zorluq-zomigerlik tondek ulargha chaplishidu.
Difor er ovmod deira halsprydnad, vald sveiper seg um deim som eit klædeplagg.
7 Ular semrip ketkenlikidin közliri tompiyip chiqti; Ularning qelbidiki xiyaletler heddidin éship kétidu.
Augo deira glytter ut or feitt, deira hjartans tankar bryt fram.
8 Bashqilarni mesxire qilip zeherlik sözleydu; Halini üstün qilip diwinip, doq qilidu.
Dei spottar og talar i vondskap um valdsverk, frå høgdi talar dei.
9 Ular aghzini pelekke qoyidu, Ularning tilliri yer yüzini kézip yüridu.
Dei set sin munn til himmelen, og deira tunga fer fram yver jordi.
10 Shunga [Xudaning] xelqi mushulargha mayil bolup, Ularning dégenlirini su ichkendek axirighiche ichip: —
Difor vendar deira folk seg til, og mykje vatn syg dei inn.
11 «Tengri qandaq bileleytti?», «Hemmidin Aliy Bolghuchida bilim barmu?» — deydu.
Og dei segjer: «Korleis skulde Gud vita noko? Finst det vel kunnskap hjå den Høgste?»
12 Mana bular rezillerdur; Ular bu dunyada rahet-paraghetni köridu, Bayliqlarni toplaydu.
Sjå desse er ugudlege, og æveleg trygge veks dei i magt.
13 «Ah, heqiqeten bikardin-bikar könglümni paklanduruptimen, Gunahsiz turup qolumni artuqche yuyup keptimen;
Ja, fåfengt hev eg reinsa mitt hjarta og tvege mine hender i uskyld,
14 Bikargha kün boyi japa chékiptimen; Shundimu her seherde [wijdanning] eyibige uchrap keldim!».
eg vart like vel plåga heile dagen, og kvar morgon fekk eg tukt.
15 Biraq men: — «Bundaq [désem], Bu dewrdiki perzentliringge asiyliq qilghan bolmamdimen?» — dédim.
Dersom eg hadde sagt: «Eg vil tala soleis, » då hadde eg vore utru mot ætti av dine born.
16 Ularni kallamdin ötküzey désem, Közümge shundaq éghir köründi.
Og når eg tenkte etter korleis eg skulda skyna dette, vart det for mødesamt var det for meg
17 Tengrining muqeddes jaylirigha kirgüche shundaq oylidim; Kirgendila [yamanlarning] aqiwitini chüshendim.
- til dess eg gjekk inn i Guds heilagdomar og agta på deira ende.
18 Derweqe Sen ularni téyilghaq yerlerge orunlashturisen, Ularni yiqitip pare-pare qiliwétisen.
Ja, på hålka set du deim; du let deim falla radt til grunns.
19 Ular közni yumup achquchila shunche parakende bolidu, Dehshetler ularni bésip yoqitidu!
Kor dei vart øydelagde i ein augneblink! Dei gjekk under, fekk ein skræmeleg ende.
20 Sen i Reb, chüshtin oyghan’ghandek oyghinip, Ornungdin turup ularning siyaqini közge ilmaysen.
Som ein vanvyrder ein draum når ein vaknar, soleis vanvyrder du, Herre, deira bilæte når du vert vaken.
21 Yüreklirim qaynap, Ichlirim sanjilghandek bolghan chaghda,
Når mitt hjarta var beiskt, og eg fekk styng i nyro,
22 Özümni héchnéme bilmeydighan bir hamaqet, Aldingda bir haywan ikenlikimni bilip yettim.
då var eg uvitug og skyna inkje, eit fe var eg imot deg.
23 Halbuki, men hemishe Sen bilen bille; Sen méni ong qolumdin tutup yöliding;
Men eg er alltid hjå deg, du hev gripe mi høgre hand.
24 Öz nesiheting bilen méni yétekleysen, Shan-sheripngni namayan qilghandin kéyin, Axirida Sen méni özüngge qobul qilisen.
Du vil leida meg med di råd og sidan tek du meg upp til æra.
25 Ershte Sendin bashqa méning kimim bar? Yer yüzide bolsa Sendin bashqa héchkimge intizar emesmen.
Kven hev eg i himmelen? Og når du er min, hev eg ingen hug til jordi.
26 Etlirim hem qelbim zeiplishidu, Lékin Xuda qelbimdiki qoram tash hem menggülük nésiwemdur!
Um mitt kjøt og hjarta vert til inkjes, so er Gud æveleg mitt hjartans berg og min deil.
27 Chünki mana, Sendin yiraq turghanlar halak bolidu; Wapasizliq qilghan pahishe ayaldek Sendin waz kechkenlerning herbirini yoqitisen.
For sjå, dei som er langt burte frå deg, skal ganga til grunnar; du tyner alle som i hor gjeng frå deg.
28 Biraq men üchün, Xudagha yéqinlishish ewzeldur! Uning barliq qilghan ishlirini jakarlash üchün, Reb Perwerdigarni tayanchim qildim.
Men for meg er det godt å halda meg nær til Gud, eg set mi lit til Herren, Herren, at eg må fortelja alle dine gjerningar.
