< Zebur 73 >

1 Asaf yazghan küy: — Derweqe Xuda Israilgha, Qelbi sap bolghanlargha méhribandur;
En Salme af Asaf. Visselig, god er Gud mod Israel; mod dem, der er rene af Hjertet!
2 Lékin özüm bolsam, putliship yiqilip chüshüshke tasla qaldim; Ayaghlirim téyilip ketkili qil qaldi;
Mine Fødder var nær ved at snuble, mine Skridt var lige ved at glide;
3 Chünki rezillerning ronaq tapqanliqini körüp, Hakawurlargha heset qildim;
thi over Daarerne græmmed jeg mig, jeg saa, at det gik de gudløse vel;
4 Chünki ular ölümide azablar tartmaydu, Eksiche téni mezmut we saghlam turidu.
thi de kender ikke til Kvaler, deres Livskraft er frisk og sund;
5 Ular insan’gha xas japani körmeydu, Yaki xeqlerdek balayi’apetke uchrimaydu.
de kender ikke til menneskelig Nød, de plages ikke som andre.
6 Shunga meghrurluq marjandek ulargha ésilidu, Zorluq-zomigerlik tondek ulargha chaplishidu.
Derfor har de Hovmod til Halssmykke, Vold er Kappen, de svøber sig i.
7 Ular semrip ketkenlikidin közliri tompiyip chiqti; Ularning qelbidiki xiyaletler heddidin éship kétidu.
Deres Brøde udgaar af deres Indre, Hjertets Tanker bryder igennem.
8 Bashqilarni mesxire qilip zeherlik sözleydu; Halini üstün qilip diwinip, doq qilidu.
I det dybe taler de ondt, i det høje fører de Urettens Tale,
9 Ular aghzini pelekke qoyidu, Ularning tilliri yer yüzini kézip yüridu.
de løfter Munden mod Himlen, Tungen farer om paa Jorden.
10 Shunga [Xudaning] xelqi mushulargha mayil bolup, Ularning dégenlirini su ichkendek axirighiche ichip: —
(Derfor vender mit Folk sig hid og drikker Vand i fulde Drag.)
11 «Tengri qandaq bileleytti?», «Hemmidin Aliy Bolghuchida bilim barmu?» — deydu.
De siger: »Hvor skulde Gud vel vide det, skulde den Højeste kende dertil?«
12 Mana bular rezillerdur; Ular bu dunyada rahet-paraghetni köridu, Bayliqlarni toplaydu.
Se, det er de gudløses Kaar, altid i Tryghed, voksende Velstand!
13 «Ah, heqiqeten bikardin-bikar könglümni paklanduruptimen, Gunahsiz turup qolumni artuqche yuyup keptimen;
Forgæves holdt jeg mit Hjerte rent og tvætted mine Hænder i Uskyld,
14 Bikargha kün boyi japa chékiptimen; Shundimu her seherde [wijdanning] eyibige uchrap keldim!».
jeg plagedes Dagen igennem, blev revset paa ny hver Morgen!
15 Biraq men: — «Bundaq [désem], Bu dewrdiki perzentliringge asiyliq qilghan bolmamdimen?» — dédim.
Men jeg tænkte: »Taler jeg saa, se, da er jeg troløs imod dine Sønners Slægt.«
16 Ularni kallamdin ötküzey désem, Közümge shundaq éghir köründi.
Saa grunded jeg paa at forstaa det, møjsommeligt var det i mine Øjne,
17 Tengrining muqeddes jaylirigha kirgüche shundaq oylidim; Kirgendila [yamanlarning] aqiwitini chüshendim.
Til jeg kom ind i Guds Helligdomme, skønned, hvordan deres Endeligt bliver:
18 Derweqe Sen ularni téyilghaq yerlerge orunlashturisen, Ularni yiqitip pare-pare qiliwétisen.
Du sætter dem jo paa glatte Steder, i Undergang styrter du dem.
19 Ular közni yumup achquchila shunche parakende bolidu, Dehshetler ularni bésip yoqitidu!
Hvor brat de dog lægges øde, gaar under, det ender med Rædsel!
20 Sen i Reb, chüshtin oyghan’ghandek oyghinip, Ornungdin turup ularning siyaqini közge ilmaysen.
De er som en Drøm, naar man vaagner, man vaagner og regner sit Syn for intet.
21 Yüreklirim qaynap, Ichlirim sanjilghandek bolghan chaghda,
Saa længe mit Hjerte var bittert og det nagede i mine Nyrer,
22 Özümni héchnéme bilmeydighan bir hamaqet, Aldingda bir haywan ikenlikimni bilip yettim.
var jeg et Dyr og fattede intet, jeg var for dig som Kvæg.
23 Halbuki, men hemishe Sen bilen bille; Sen méni ong qolumdin tutup yöliding;
Dog bliver jeg altid hos dig, du holder mig fast om min højre;
24 Öz nesiheting bilen méni yétekleysen, Shan-sheripngni namayan qilghandin kéyin, Axirida Sen méni özüngge qobul qilisen.
du leder mig med dit Raad og tager mig siden bort i Herlighed.
25 Ershte Sendin bashqa méning kimim bar? Yer yüzide bolsa Sendin bashqa héchkimge intizar emesmen.
Hvem har jeg i Himlen? Og har jeg blot dig, da attraar jeg intet paa Jorden!
26 Etlirim hem qelbim zeiplishidu, Lékin Xuda qelbimdiki qoram tash hem menggülük nésiwemdur!
Lad kun mit Kød og mit Hjerte vansmægte, Gud er mit Hjertes Klippe, min Del for evigt.
27 Chünki mana, Sendin yiraq turghanlar halak bolidu; Wapasizliq qilghan pahishe ayaldek Sendin waz kechkenlerning herbirini yoqitisen.
Thi de, der fjerner sig fra dig, gaar under, du udsletter hver, som er dig utro.
28 Biraq men üchün, Xudagha yéqinlishish ewzeldur! Uning barliq qilghan ishlirini jakarlash üchün, Reb Perwerdigarni tayanchim qildim.
Men at leve Gud nær er min Lykke, min Lid har jeg sat til den Herre HERREN, at jeg kan vidne om alle dine Gerninger.

< Zebur 73 >