< Zebur 67 >
1 Neghmichilerning béshigha tapshurulup, tarliq sazlar bilen chélinsun, dep yézilghan küy-naxsha: — Xuda bizge méhir-shepqet körsitip, bizni beriketlep, Öz jamalining nurini üstimizge chachqay! (Sélah)
KOT en kotin maki ong kit, o kotin kapaia kin kit. A kotin kamaraine kin kit, silang i. (Sela)
2 Shundaq qilghanda yolung pütkül jahanda, Qutuldurush-nijatliqing barliq eller arisida ayan bolidu.
Pwe sapwilim a al akan me sansaleda nin sappa o ren men liki kan a maur.
3 Barliq qowmlar Séni medhiyiligey, i Xuda; Barliq qowmlar Séni medhiyiligey!
Maing Kot, wei kan pan kapinga komui, wei kan karos pan kapinga komui.
4 Jimi qowmlar xushalliq bilen tentene qilip küyligey, Chünki Sen xelq-milletlerge adilliq bilen höküm chiqirisen, Yer yüzidiki taipilerni, Sen yétekleysen; (Sélah)
Wei kan pan peren kida o ngisingis, pwe kom kin kotin kapung ong wei kan ni tiak pung, o kom kotin kaunda aramas akan nin sappa. (Sela)
5 Barliq qowmlar Séni medhiyiligey, i Xuda; Barliq qowmlar Séni medhiyiligey!
Maing Kot, wei kan pan kapinga komui, wei kan karos pan kapinga komui.
6 We yer-zémin köklirini ündüridu; Xuda, bizning Xudayimiz, bizni beriketleydu;
Sap o kin kapwaiada a tuka kan. Kot pan kotin kapai kit ada, at Kot.
7 Xuda bizni beriketleydu; Shuning bilen yer yüzndikiler chet-yaqilarghiche uningdin eyminishidu!
Kot pan kotin kapai kit ada, o toun sappa karos pan masak i!