Zebur 67

1 Neghmichilerning béshigha tapshurulup, tarliq sazlar bilen chélinsun, dep yézilghan küy-naxsha: — Xuda bizge méhir-shepqet körsitip, bizni beriketlep, Öz jamalining nurini üstimizge chachqay! (Sélah)

Kuom jatend wer. Gik miwergo man-gi tondegi. Zaburi. Wer. Mad Nyasaye timnwa ngʼwono kendo owinjwa; mad omi wangʼe rienynwa maber, (Sela)

2 Shundaq qilghanda yolung pütkül jahanda, Qutuldurush-nijatliqing barliq eller arisida ayan bolidu.

mondo yoreni ongʼere e piny, kendo ogendini duto oyud warruokne.

3 Barliq qowmlar Séni medhiyiligey, i Xuda; Barliq qowmlar Séni medhiyiligey!

Mad ji paki, yaye Nyasaye; mad ji duto opaki.

4 Jimi qowmlar xushalliq bilen tentene qilip küyligey, Chünki Sen xelq-milletlerge adilliq bilen höküm chiqirisen, Yer yüzidiki taipilerni, Sen yétekleysen; (Sélah)

Mad ogendini obed mamor kendo ower gi ilo, nikech irito ji gi ratiro, kendo itayo ogendini mag piny. (Sela)

5 Barliq qowmlar Séni medhiyiligey, i Xuda; Barliq qowmlar Séni medhiyiligey!

Mad ji paki, yaye Nyasaye; mad ji duto opaki.

6 We yer-zémin köklirini ündüridu; Xuda, bizning Xudayimiz, bizni beriketleydu;

Eka piny biro chiego cham kaka owinjore kendo Nyasaye, ma Nyasachwa, biro gwedhowa.

7 Xuda bizni beriketleydu; Shuning bilen yer yüzndikiler chet-yaqilarghiche uningdin eyminishidu!

Nyasaye biro gwedhowa, kendo piny duto koni gi koni biro luore.