< Zebur 66 >

1 Neghmichilerning béshigha tapshurulup, tarliq sazlar bilen oqulsun dep, küy-naxsha: — Pütkül jahan, xushalliq bilen Xudagha tentene qilinglar!
In finem, Canticum Psalmi Resurrectionis. Iubilate Deo omnis terra,
2 Uning namining ulughluqini naxsha qilip jakarlanglar, Uning medhiyilirini shereplik qilinglar!
psalmum dicite nomini eius: date gloriam laudi eius.
3 Xudagha: «Séning qilghanliring neqeder qorqunchluqtur! Qudriting zor bolghach, Düshmenliring aldingda zeipliship teslim bolidu;
Dicite Deo quam terribilia sunt opera tua Domine! in multitudine virtutis tuæ mentientur tibi inimici tui.
4 Barliq yer yüzidikiler Sanga sejde qilip, Séni küylep, naxsha éytishidu; Ular namingni küylep naxsha qilip éytidu» — denglar! (Sélah)
Omnis terra adoret te, et psallat tibi: psalmum dicat nomini tuo.
5 Kélinglar, Xudaning qilghanlirini körünglar; Insan baliliri aldida qilghan karametliri qorqunchluqtur.
Venite, et videte opera Dei: terribilis in consiliis super filios hominum.
6 U déngizni quruqluqqa aylandurdi; [Ejdadlirimiz] deryadinmu piyade ötti; Biz u yerde uningdin xursen bolduq.
Qui convertit mare in aridam, in flumine pertransibunt pede: ibi lætabimur in ipso.
7 U qudriti bilen menggü höküm süridu; Uning közliri ellerni közitip turidu; Asiyliq qilghuchilar meghrurlanmisun! (Sélah)
Qui dominatur in virtute sua in æternum, oculi eius super gentes respiciunt: qui exasperant non exaltentur in semetipsis.
8 I qowmlar, Xudayimizgha teshekkür-medhiye éytinglar; Uninggha bolghan medhiye-hemdusanalarni yangritinglar!
Benedicite Gentes Deum nostrum: et auditam facite vocem laudis eius,
9 U jénimizni hayatliq ichige tikken, Putlirimizni téyildurushlargha yol qoymaydu.
Qui posuit animam meam ad vitam: et non dedit in commotionem pedes meos.
10 Chünki Sen, i Xuda, bizni siniding; Kümüshni otta tawlighandek bizni tawliding.
Quoniam probasti nos Deus: igne nos examinasti, sicut examinatur argentum.
11 Sen bizni torgha chüshürdung; Bélimizge éghir yükni yükliding.
Induxisti nos in laqueum, posuisti tribulationes in dorso nostro:
12 Xeqlerni béshimizgha mindürdüng; Biz ot we kelkünni bésip öttuq; Sen axir bizni kengrichilikke chiqarding.
imposuisti homines super capita nostra. Transivimus per ignem et aquam: et eduxisti nos in refrigerium.
13 Men köydürme qurbanliqlarni élip öyüngge kirey; Sanga qilghan qesemlirimge emel qilimen;
Introibo in domum tuam in holocaustis: reddam tibi vota mea,
14 Berheq, béshimgha kün chüshkende lewlirim chiqarghan, Éghizim éytqan wedilirimni emelge ashurimen.
quæ distinxerunt labia mea. Et locutum est os meum, in tribulatione mea.
15 Men Sanga bordaq mallarni köydürme qurbanliq qilip sunimen, Qochqarlarning yéghini xush puritip köydürimen; Öküz we öchkilerni ekilip sunimen. (Sélah)
Holocausta medullata offeram tibi cum incenso arietum: offeram tibi boves cum hircis.
16 Xudadin eymin’güchi hemminglar, kélinglar, qulaq sélinglar! Uning men üchün qilghan karametlirini bayan qilimen;
Venite, audite, et narrabo, omnes qui timetis Deum, quanta fecit animæ meæ.
17 Aghzim échip uninggha peryad kötürdüm, Uning ulughluqini jakarlighan medhiyiler tilimda boldi.
Ad ipsum ore meo clamavi, et exaltavi sub lingua mea.
18 Könglümde gunahni közlep yürgen bolsam, Reb [duayimni] anglimighan bolatti.
Iniquitatem si aspexi in corde meo, non exaudiet Dominus.
19 Biraq Xuda anglidi; U duayimgha qulaq saldi.
Propterea exaudivit Deus, et attendit voci deprecationis meæ.
20 Xudagha teshekkür-medhiye yaghdurulsun! U méning duayimni yandurmidi, Hem mendin özgermes muhebbitini élip ketmidi!
Benedictus Deus, qui non amovit orationem meam, et misericordiam suam a me.

< Zebur 66 >