Zebur 50
1 Asaf yazghan küy: — Qadir Xuda, yeni Perwerdigar éghiz échip, Künchiqishtin künpétishqiche yer yüzidikilerge murajiet qildi.
Bog nad bogovima, Gospod, govori, i doziva zemlju od istoka sunèanoga do zapada.
2 Güzellikning jewhiri bolghan Zion téghidin, Xuda julalidi.
Sa Siona, koji je vrh krasote, javlja se Bog.
3 Xudayimiz kélidu, U hergizmu süküt ichide turmaydu; Uning aldida yewetküchi ot kélidu; Uning etrapida zor boran-chapqun qaynaydu.
Ide Bog naš, i ne muèi; pred njim je oganj koji proždire, oko njega je bura velika.
4 Öz xelqini soraq qilish üchün, U yuqiridin asmanlarni, Yernimu guwahliqqa chaqiridu: —
Doziva nebo ozgo i zemlju, da sudi narodu svojemu:
5 «Méning mömin bendilirimni, Yeni Men bilen qurbanliq arqiliq ehde tüzgüchilerni huzurumgha chaqirip yighinglar!»
“Skupite mi svece moje, koji su uèinili sa mnom zavjet na žrtvi.
6 Asmanlar uning heqqaniyliqini élan qilidu, Chünki Xuda Özi soraq qilghuchidur! (Sélah)
I nebesa oglasiše pravdu njegovu, jer je taj sudija Bog.)
7 «Anglanglar, i xelqim, Men söz qilay; I Israil, Men sanga heqiqetni éytip qoyayki, Menki Xuda, séning Xudayingdurmen.
Slušaj, narode moj, što æu ti kazati, Izrailju, što æu ti javiti. Ja sam Bog, Bog tvoj.
8 Hazir eyibliginim séning qurbanliqliring sewebidin, Yaki hemishe aldimda sunulidighan köydürme qurbanliqliring sewebidin emes;
Neæu te za žrtve tvoje karati; tvoje žrtve paljenice svagda su preda mnom.
9 Men séning éghilingdin héchbir öküzni, Qotanliringdin héchbir tékini almaqchi emesmen.
Ne treba mi uzimati teleta iz doma tvojega, ni jariæa iz torova tvojih.
10 Chünki ormanliqlardiki barliq haywanatlar Manga mensuptur, Minglighan taghdiki mal-waranlarmu Méningkidur;
Jer je moje sve gorsko zvijerje, i stoka po planinama na tisuæe.
11 Taghlardiki pütün uchar-qanatlarni bilimen, Daladiki barliq janiwarlar Méningkidur.
Znam sve ptice po gorama, i krasota poljska preda mnom je.
12 Qarnim achsimu sanga éytmaymen; Chünki alem we uninggha tolghan hemme nersiler Méningkidur.
Da ogladnim, ne bih tebi rekao, jer je moja vasiljena i sve što je u njoj.
13 Ejeba, Men öküzning göshini yemdimen? Tékining qénini ichemdimen?
Zar ja jedem meso volujsko, ili krv jareæu pijem?
14 Qurbanliq süpitide Xudagha teshekkürlerni éyt; Hemmidin Aliy Bolghuchigha qilghan wedengge wapa qil.
Prinesi Bogu hvalu na žrtvu, i izvršuj višnjemu zavjete svoje.
15 Béshinggha kün chüshkende Manga murajiet qil; Men séni qutuldurimen, Sen bolsang Méni ulughlighaysen».
Prizovi me u nevolji svojoj, izbaviæu te, i ti me proslavi.”
16 Lékin rezillerge Xuda shundaq deydu: — «Méning emirlirimni bayan qilishqa néme heqqing bar? Ehdemni tilgha alghudek sen kim iding?
A bezbožniku reèe Bog: zašto kazuješ uredbe moje i nosiš zavjet moj u ustima svojima?
17 Sen Méning telimlirimdin yirgending, Sözlirimni ret qilding emesmu?
A sam mrziš na nauku, i rijeèi moje bacaš za leða.
18 Oghrini körseng, sen uningdin zoq alding, Zinaxorlar bilen shérik boldung;
Kad vidiš lupeža, pristaješ s njim, i s preljuboèincima imaš dijel.
19 Aghzingdin yaman gep chüshmeydu; Tiling yalghanchiliqni toquydu.
Usta si svoja pustio da govore zlo, i jezik tvoj plete prijevare.
20 Öz qérindishingning yaman gépini qilip olturisen, Anangning oghligha töhmet qilisen.
Sjediš i govoriš na brata svojega, sina matere svoje opadaš.
21 Sen bu ishlarni qilghiningda, Men ün chiqarmidim; Derweqe, sen Méni özüngge oxshash dep oyliding; Lékin Men séni eyiblep, Bu ishlarni köz aldingda eyni boyiche sanga körsitimen.
Ti si to èinio, ja muèah, a ti pomisli da sam ja kao ti. Oblièiæu te, metnuæu ti pred oèi grijehe tvoje.
22 — I, Tengrini untughanlar, buni köngül qoyup anglanglar! Bolmisa, silerni pare-pare qiliwétimen; Héchkim silerni qutquzalmaydu.
Razumijte ovo koji zaboravljate Boga! inaèe æu zgrabiti, pa neæe niko izbaviti.
23 Biraq qurbanliq süpitide rehmet éytqanlarning herqaysisi Manga sherep keltüridu; Shundaq qilip, uninggha Öz nijatliqimni körsitishimge yol teyyarlighan bolidu.
Onaj mene poštuje koji prinosi hvalu na žrtvu i koji je putem na opazu. Ja æu mu pokazati spasenje Božije.
