Zebur 43

1 I Perwerdigar, men toghruluq höküm chiqarghaysen, Dewayimni eqidisiz bir xelq aldida sorighaysen; Méni hiyliger hem qebih ademdin qutuldurghaysen.

Ihatag kanako ang hustisya, Dios, ug naghangyo nga panalipdan mo ako batok sa mga nasod nga dili diosnon.

2 Chünki Sen panahgahim bolghan Xudadursen; Némishqa méni tashlawetkensen? Némishqa düshmenning zulumigha uchrap, Hemishe azab chékip yüriwatimen?» — deymen.

kay ikaw ang Dios sa akong kusog. Nganong gisalikway mo man ako? Nganong nagbakho man ako tungod sa pagdaugdaog sa kaaway?

3 Öz heqiqiting we nurungni ewetkin, Ular méni yétekligey! Méni muqeddes téghinggha, Makaninggha élip kelgey!

O, ipadala ang imong kahayag ug ang imong kamatuoran, tugoti (sila) sa paggiya kanako. Tugoti (sila) sa pagdala kanako sa imong balaang bungtod ug sa imong puloy-anan.

4 Shuning bilen men Xudaning qurban’gahi aldigha baray, Yeni méning cheksiz xushluqum bolghan Tengrining yénigha baray; Berheq, chiltar chélip Séni medhiyileymen, i Xuda, méning Xudayim!

Unya moadto ako sa altar sa Dios, kay sa Dios labihan ang akong kalipay. Daygon ko ikaw dinuyogan sa alpa, Dios, akong Dios.

5 I jénim, sen némishqa bundaq qayghurisen? Némishqa ichimde bundaq biaram bolup kétisen? Xudagha ümid baghla! Chünki men Uni yenila medhiyileymen, Yeni chirayimgha salametlik, nijatliq ata qilghuchi Xudayimni medhiyileymen!

Nganong nagyukbo ka man, akong kalag? Nganong nahiubos ka man kanako? Pagmalaomon diha sa Dios, kay makadayeg ako pag-usab kaniya nga akong manluluwas ug akong Dios.