< Zebur 4 >

1 Neghmichilerning béshigha tapshurulup, tarliq sazlar bilen oqulsun dep, Dawut yazghan küy. — Men nida qilghinimda, manga jawab bergeysen, I manga heqqaniyliqim ata qilghuchi Xuda! Bésim astida qalghanda Sen méni kengrichilikke chiqarding; Manga méhir-shepqet körsitip, duayimni angla!
[Psalm lal David] O God, su loangeyu, Topukyu ke nga pre. Ke nga muta in ongoiya, kom kasreyu. Pakomutuk, ac lohng pre luk.
2 I insan baliliri, siler méning shan-sheripimni qachan’ghiche ahanetke qaldurisiler? Qachan’ghiche bihudilikni söyüp, Yalghanni izdep yürisiler? (Sélah)
Putaka kowos ac akkolukye inek? Putaka kowos ac lungse ma lusrongten Ac suk ma kikiap?
3 Biraq shuni bilip qoyunglarki, Perwerdigar ixlasmenlerni Özige xas qilghan; Men Uninggha nida qilghinimda, Perwerdigar anglaydu.
Esam lah LEUM GOD El sulela mwet suwoswos tuh elos in ma lal, Ac El lohngyu ke nga pang nu sel.
4 Achchiqinglargha bérilip, gunah qilmanglar; Öz ornunglarda yétip, qelbinglarda chongqur oylinip, Süküt qilinglar. (Sélah)
Kowos in rarrar ke sangeng, ac tia sifil oru ma koluk; Nunku akloalya ke ma se inge Ke kowos oan in misla fin mwe oan kiowos.
5 Heqqaniyliq bilen qurbanliqlarni qilinglar, We Perwerdigargha tayininglar.
Kisakin mwe kisa fal nu sin LEUM GOD, Ac filiya lulalfongi lowos in El.
6 Köp xelq: — «Kim bizge yaxshiliq körsitelisun?» — dep sorimaqta; Jamalingning nuri üstimizge chüshsun, i Perwerdigar!
Oasr mwet puspis su pre ac fahk, “O LEUM GOD, saok kom in sifilpa akinsewowoye kut, Ac ngetnget kulang lom in srekuti!”
7 Ashliq we yéngi sharabliri molchiliq bolghanlarning xushalliqidinmu, Méning qelbimni bekrek xushalliqqa toldurdung.
Tusruktu, engan su kom ase nu sik Yohk liki na engankinyen mut lalos Ke wheat ac wain.
8 Men yatay, hem xatirjemlikte uxliwalay; Chünki méni bixeterlikte yashatquchi peqetla Sen, i Perwerdigar!
Ke nga ona, nga motulla in misla; Mweyen kom mukena, LEUM GOD, ku in karinginyu wo. s

< Zebur 4 >