Zebur 39
1 Neghmichilerning béshi Yedutun’gha tapshurulghan, Dawut yazghan küy: — «Tilim gunah qilmisun dep, Yollirimgha diqqet qilimen; Reziller köz aldimda bolsa, men aghzimgha bir köshek salimen» — dégenidim.
Kuom jatend wer. Ne Jeduthun. Zaburi mar Daudi. Ne awacho niya, “Abiro ritora e yorena, kendo abiro rito lewa kik wach richo; abiro tweyo dhoga gi tol kinde duto ma joma timbegi richo ni buta.”
2 Men süküt qilip, zuwan sürmidim, Hetta yaxshiliq toghrisidiki sözlernimu aghzimdin chiqarmidim; Biraq dil azabim téximu qozghaldi.
To e seche mane ok awuo kendo alingʼ mos, kane ok awach gimoro amora maber, pek manie chunya nomedore.
3 Könglümde zerdem qaynidi, Oylan’ghanséri ot bolup yandi; Andin tilim ixtiyarsiz sözlep ketti.
Chunya nodoko maliet e iya kendo kane amedo paro matut, to nomedo bedo malit; eka ne atingʼo dhoga mi awuoyo:
4 I Perwerdigar, öz ejilimni, Künlirimning qanchilik ikenlikini manga ayan qilghin; Ajiz insan balisi ikenlikimni manga bildürgin.
Yaye Jehova Nyasaye, nyisa giko mar ngimana bende nyisa kar romb ndalona; mondo abed ka angʼeyo ni ndalona kadho piyo.
5 Mana, Sen künlirimni peqet nechche ghérichla qilding, Séning aldingda ömrüm yoq hésabididur. Berheq, barliq insanlar tik tursimu, peqet bir tiniqla, xalas. (Sélah)
Iseketo ndalona obedo machiek ka bad dhano; kar romb higni maga ok gimoro e nyimi, ngima dhano ka dhano en mana muya nono. (Sela)
6 Berheq, herbir insanning hayati xuddi bir kölenggidur, Ularning aldirap-saldirashliri bihude awarichiliktur; Ular bayliqlarni toplaydu, lékin kéyin bu bayliqlarni kimning qoligha jughlinidighanliqini bilmeydu.
Dhano en mana tipo makadho kata ka owuotho koni gi koni, orikni gi tijene mapile kayiem; ochoko mwandu mathoth ka ok ongʼeyo ngʼama obiro weyonegi.
7 I Reb, emdi men némini kütimen? Méning ümidim sangila baghliqtur.
To koro, yaye Ruoth, en angʼo ma amanyo? Genona aketo kuomi.
8 Méni barliq asiyliqlirimdin qutquzghaysen, Méni hamaqetlerning mesxirisige qaldurmighaysen.
Resa kuom ketho maga duto; kik imi abedi ngʼama joma ofuwo jaro.
9 Süküt qilip zuwan sürmidim; Chünki mana, mushu [jazani] Özüng yürgüzgensen.
Ne alingʼ alingʼa, kendo ne ok anyal yawo dhoga mondo awuo, nikech in ema isetimo ma.
10 Méni salghan wabayingni mendin néri qilghaysen; Chünki qolungning zerbisi bilen tügishey dep qaldim.
Gol chwat ma isechwadago oko; goch ma lweti goyago ohinga.
11 Sen tenbihliring bilen kishini öz yamanliqi üchün terbiyiliginingde, Sen xuddi nersilerge küye qurti chüshkendek, uning izzet-ghururini yoq qiliwétisen; Berheq, herbir adem bir tiniqla, xalas. (Sélah)
Ikwero ji kikumogi nikech richogi; itieko mwandugi mana kaka thuth tieko oduma, dhano ka dhano en mana muya nono. (Sela)
12 I Perwerdigar, duayimni anglighaysen, Peryadimgha qulaq salghaysen! Köz yashlirimgha süküt qilmighaysen! Chünki men pütkül ata-bowilirimdek, Séning aldingda yaqa yurtluq, musapirmen, xalas!
Winj lamona, yaye Jehova Nyasaye, chik iti ni lamona ma adwarogo kony; kik idin iti ne ywakna, nikech adak kodi mana ka japiny moro, an mana wendo kaka kwerena duto ne gin.
13 Manga tikken közüngni mendin néri qilghaysenki, Men barsa kelmes jaygha ketküche, Méni bir’az bolsimu rahettin behrimen qilghaysen.
We ngʼiya, mondo achak abed moil kendo kapok adar aweyo pinyni mi alal e wangʼ ji.
