Zebur 38
1 Dawut yazghan küy: — (Eslime üchün) I Perwerdigar, ghezipingde tenbih bermigeysen, Qehringde méni jazalimighaysen!
Anma sunusu için Davut'un mezmuru Ya RAB, öfkelenip azarlama beni, Gazapla yola getirme!
2 Chünki oqliring méni zeximlendürüp sanjidi, Qolung üstümdin qattiq basti.
Okların içime saplandı, Elin üzerime indi.
3 Qattiq gheziping tüpeylidin etlirimde héch saqliq yoq, Gunahim tüpeylidin ustixanlirimda aram yoqtur.
Öfken yüzünden sağlığım bozuldu, Günahım yüzünden rahatım kaçtı.
4 Chünki gunahlirim boyumdin tashti; Ular kötürelmigüsiz éghir yüktek méni bésiwaldi.
Çünkü suçlarım başımdan aştı, Taşınmaz bir yük gibi sırtımda ağırlaştı.
5 Exmeqliqimdin jarahetlirim sésip, shelwerep ketti.
Akılsızlığım yüzünden Yaralarım iğrenç, irinli.
6 Azabtin bellirim tolimu pükülüp ketti, Kün boyi ghemge pétip yürimen!
Eğildim, iki büklüm oldum, Gün boyu yaslı dolaşıyorum.
7 Chatiraqlirim otqa toldi, Etlirimning saq yéri yoqtur.
Çünkü belim ateş içinde, Sağlığım bozuk.
8 Men tolimu halsirap, ézilip kettim; Qelbimdiki azab-qayghu tüpeylidin hörkireymen.
Tükendim, ezildim alabildiğine, İnliyorum yüreğimin acısından.
9 Reb, barliq arzuyum köz aldingdidur; Uh tartishlirim Sendin yoshurun emes;
Ya Rab, bütün özlemlerimi bilirsin, İniltilerim senden gizli değil.
10 Yürikim jighildap, halimdin kettim; Közlirimning nuri öchti.
Yüreğim çarpıyor, gücüm tükeniyor, Gözlerimin feri bile söndü.
11 Yar-buraderlirimmu méni urghan waba tüpeylidin, özlirini mendin tartti; Yéqinlirimmu mendin yiraq qachti.
Eşim dostum kaçar oldu derdimden, Yakınlarım uzak duruyor benden.
12 Jénimni almaqchi bolghanlar tuzaq quridu; Manga ziyanni qestligenler zehirini chachmaqta; Ular kün boyi hiyle-mikirlerni oylimaqta.
Canıma susayanlar bana tuzak kuruyor, Zararımı isteyenler kuyumu kazıyor, Gün boyu hileler düşünüyorlar.
13 Lékin men gas ademdek anglimaymen, Gacha ademdek aghzimni achmaymen;
Ama ben bir sağır gibi duymuyorum, Bir dilsiz gibi ağzımı açmıyorum;
14 Berheq, men angliyalmaydighan gaslardek bolup qaldim; Aghzimda qilidighan reddiye-tenbih yoq.
Duymaz, Ağzında yanıt bulunmaz bir adama döndüm.
15 Chünki ümidimni Sen Perwerdigargha baghlidim; Reb Xudayim, Sen iltijayimgha ijabet qilisen.
Umudum sende, ya RAB, Sen yanıtlayacaksın, ya Rab, Tanrım benim!
16 Chünki men: — «Ular méning üstümge chiqip maxtanmighay; Bolmisa, putlirim téyilip ketkende, ular shadlinidu» — dédim men.
Çünkü dua ediyorum: “Halime sevinmesinler, Ayağım kayınca böbürlenmesinler!”
17 Chünki men deldengship, tügishey dep qaldim, Azabim köz aldimdin ketmeydu.
Düşmek üzereyim, Acım hep içimde.
18 Chünki men öz yamanliqimni iqrar qilimen; Gunahim üstide qayghurimen.
Suçumu itiraf ediyorum, Günahım yüzünden kaygılanıyorum.
19 Lékin düshmenlirim jushqun hem küchlüktur; Qara chaplap, manga nepretlen’genlerning sani nurghundur.
Ama düşmanlarım güçlü ve dinç, Yok yere benden nefret edenler çok.
20 Wapagha japa qilidighanlar bolsa, men bilen qarshilishidu; Chünki men yaxshiliqni közlep, intilimen.
İyiliğe karşı kötülük yapanlar bana karşı çıkar, İyiliğin peşinde olduğum için.
21 I Perwerdigar, mendin waz kechmigeysen! I Xudayim, mendin yiraqlashmighaysen!
Beni terk etme, ya RAB! Ey Tanrım, benden uzak durma!
22 I Reb, méning nijatliqim, Manga chapsan yardem qilghaysen!
Yardımıma koş, Ya Rab, kurtuluşum benim!
