Zebur 38
1 Dawut yazghan küy: — (Eslime üchün) I Perwerdigar, ghezipingde tenbih bermigeysen, Qehringde méni jazalimighaysen!
Psalmus David, in rememorationem de sabbato. Domine, ne in furore tuo arguas me, neque in ira tua corripias me:
2 Chünki oqliring méni zeximlendürüp sanjidi, Qolung üstümdin qattiq basti.
quoniam sagittæ tuæ infixæ sunt mihi, et confirmasti super me manum tuam.
3 Qattiq gheziping tüpeylidin etlirimde héch saqliq yoq, Gunahim tüpeylidin ustixanlirimda aram yoqtur.
Non est sanitas in carne mea, a facie iræ tuæ; non est pax ossibus meis, a facie peccatorum meorum:
4 Chünki gunahlirim boyumdin tashti; Ular kötürelmigüsiz éghir yüktek méni bésiwaldi.
quoniam iniquitates meæ supergressæ sunt caput meum, et sicut onus grave gravatæ sunt super me.
5 Exmeqliqimdin jarahetlirim sésip, shelwerep ketti.
Putruerunt et corruptæ sunt cicatrices meæ, a facie insipientiæ meæ.
6 Azabtin bellirim tolimu pükülüp ketti, Kün boyi ghemge pétip yürimen!
Miser factus sum et curvatus sum usque in finem; tota die contristatus ingrediebar.
7 Chatiraqlirim otqa toldi, Etlirimning saq yéri yoqtur.
Quoniam lumbi mei impleti sunt illusionibus, et non est sanitas in carne mea.
8 Men tolimu halsirap, ézilip kettim; Qelbimdiki azab-qayghu tüpeylidin hörkireymen.
Afflictus sum, et humiliatus sum nimis; rugiebam a gemitu cordis mei.
9 Reb, barliq arzuyum köz aldingdidur; Uh tartishlirim Sendin yoshurun emes;
Domine, ante te omne desiderium meum, et gemitus meus a te non est absconditus.
10 Yürikim jighildap, halimdin kettim; Közlirimning nuri öchti.
Cor meum conturbatum est; dereliquit me virtus mea, et lumen oculorum meorum, et ipsum non est mecum.
11 Yar-buraderlirimmu méni urghan waba tüpeylidin, özlirini mendin tartti; Yéqinlirimmu mendin yiraq qachti.
Amici mei et proximi mei adversum me appropinquaverunt, et steterunt; et qui juxta me erant, de longe steterunt: et vim faciebant qui quærebant animam meam.
12 Jénimni almaqchi bolghanlar tuzaq quridu; Manga ziyanni qestligenler zehirini chachmaqta; Ular kün boyi hiyle-mikirlerni oylimaqta.
Et qui inquirebant mala mihi, locuti sunt vanitates, et dolos tota die meditabantur.
13 Lékin men gas ademdek anglimaymen, Gacha ademdek aghzimni achmaymen;
Ego autem, tamquam surdus, non audiebam; et sicut mutus non aperiens os suum.
14 Berheq, men angliyalmaydighan gaslardek bolup qaldim; Aghzimda qilidighan reddiye-tenbih yoq.
Et factus sum sicut homo non audiens, et non habens in ore suo redargutiones.
15 Chünki ümidimni Sen Perwerdigargha baghlidim; Reb Xudayim, Sen iltijayimgha ijabet qilisen.
Quoniam in te, Domine, speravi; tu exaudies me, Domine Deus meus.
16 Chünki men: — «Ular méning üstümge chiqip maxtanmighay; Bolmisa, putlirim téyilip ketkende, ular shadlinidu» — dédim men.
Quia dixi: Nequando supergaudeant mihi inimici mei; et dum commoventur pedes mei, super me magna locuti sunt.
17 Chünki men deldengship, tügishey dep qaldim, Azabim köz aldimdin ketmeydu.
Quoniam ego in flagella paratus sum, et dolor meus in conspectu meo semper.
18 Chünki men öz yamanliqimni iqrar qilimen; Gunahim üstide qayghurimen.
Quoniam iniquitatem meam annuntiabo, et cogitabo pro peccato meo.
19 Lékin düshmenlirim jushqun hem küchlüktur; Qara chaplap, manga nepretlen’genlerning sani nurghundur.
Inimici autem mei vivunt, et confirmati sunt super me: et multiplicati sunt qui oderunt me inique.
20 Wapagha japa qilidighanlar bolsa, men bilen qarshilishidu; Chünki men yaxshiliqni közlep, intilimen.
Qui retribuunt mala pro bonis detrahebant mihi, quoniam sequebar bonitatem.
21 I Perwerdigar, mendin waz kechmigeysen! I Xudayim, mendin yiraqlashmighaysen!
Ne derelinquas me, Domine Deus meus; ne discesseris a me.
22 I Reb, méning nijatliqim, Manga chapsan yardem qilghaysen!
Intende in adjutorium meum, Domine Deus salutis meæ.
