Zebur 38
1 Dawut yazghan küy: — (Eslime üchün) I Perwerdigar, ghezipingde tenbih bermigeysen, Qehringde méni jazalimighaysen!
Psalmus David, in rememorationem de Sabbato. Domine ne in furore tuo arguas me, neque in ira tua corripias me.
2 Chünki oqliring méni zeximlendürüp sanjidi, Qolung üstümdin qattiq basti.
Quoniam sagittæ tuæ infixæ sunt mihi: et confirmasti super me manum tuam.
3 Qattiq gheziping tüpeylidin etlirimde héch saqliq yoq, Gunahim tüpeylidin ustixanlirimda aram yoqtur.
Non est sanitas in carne mea a facie iræ tuæ: non est pax ossibus meis a facie peccatorum meorum.
4 Chünki gunahlirim boyumdin tashti; Ular kötürelmigüsiz éghir yüktek méni bésiwaldi.
Quoniam iniquitates meæ supergressæ sunt caput meum: et sicut onus grave gravatæ sunt super me.
5 Exmeqliqimdin jarahetlirim sésip, shelwerep ketti.
Putruerunt et corruptæ sunt cicatrices meæ, a facie insipientiæ meæ.
6 Azabtin bellirim tolimu pükülüp ketti, Kün boyi ghemge pétip yürimen!
Miser factus sum, et curvatus sum usque in finem: tota die contristatus ingrediebar.
7 Chatiraqlirim otqa toldi, Etlirimning saq yéri yoqtur.
Quoniam lumbi mei impleti sunt illusionibus: et non est sanitas in carne mea.
8 Men tolimu halsirap, ézilip kettim; Qelbimdiki azab-qayghu tüpeylidin hörkireymen.
Afflictus sum, et humiliatus sum nimis: rugiebam a gemitu cordis mei.
9 Reb, barliq arzuyum köz aldingdidur; Uh tartishlirim Sendin yoshurun emes;
Domine, ante te omne desiderium meum: et gemitus meus a te non est absconditus.
10 Yürikim jighildap, halimdin kettim; Közlirimning nuri öchti.
Cor meum conturbatum est: dereliquit me virtus mea, et lumen oculorum meorum: et ipsum non est mecum.
11 Yar-buraderlirimmu méni urghan waba tüpeylidin, özlirini mendin tartti; Yéqinlirimmu mendin yiraq qachti.
Amici mei et proximi mei adversum me appropinquaverunt, et steterunt. Et qui iuxta me erant, de longe steterunt: et vim faciebant qui quærebant animam meam.
12 Jénimni almaqchi bolghanlar tuzaq quridu; Manga ziyanni qestligenler zehirini chachmaqta; Ular kün boyi hiyle-mikirlerni oylimaqta.
Et qui inquirebant mala mihi, locuti sunt vanitates: et dolos tota die meditabantur.
13 Lékin men gas ademdek anglimaymen, Gacha ademdek aghzimni achmaymen;
Ego autem tamquam surdus non audiebam: et sicut mutus non aperiens os suum.
14 Berheq, men angliyalmaydighan gaslardek bolup qaldim; Aghzimda qilidighan reddiye-tenbih yoq.
Et factus sum sicut homo non audiens: et non habens in ore suo redargutiones.
15 Chünki ümidimni Sen Perwerdigargha baghlidim; Reb Xudayim, Sen iltijayimgha ijabet qilisen.
Quoniam in te Domine speravi: tu exaudies me Domine Deus meus.
16 Chünki men: — «Ular méning üstümge chiqip maxtanmighay; Bolmisa, putlirim téyilip ketkende, ular shadlinidu» — dédim men.
Quia dixi: Nequando supergaudeant mihi inimici mei: et dum commoventur pedes mei, super me magna locuti sunt.
17 Chünki men deldengship, tügishey dep qaldim, Azabim köz aldimdin ketmeydu.
Quoniam ego in flagella paratus sum: et dolor meus in conspectu meo semper.
18 Chünki men öz yamanliqimni iqrar qilimen; Gunahim üstide qayghurimen.
Quoniam iniquitatem meam annuntiabo: et cogitabo pro peccato meo.
19 Lékin düshmenlirim jushqun hem küchlüktur; Qara chaplap, manga nepretlen’genlerning sani nurghundur.
Inimici autem mei vivunt, et confirmati sunt super me: et multiplicati sunt qui oderunt me inique.
20 Wapagha japa qilidighanlar bolsa, men bilen qarshilishidu; Chünki men yaxshiliqni közlep, intilimen.
Qui retribuunt mala pro bonis, detrahebant mihi: quoniam sequebar bonitatem.
21 I Perwerdigar, mendin waz kechmigeysen! I Xudayim, mendin yiraqlashmighaysen!
Ne derelinquas me Domine Deus meus: ne discesseris a me.
22 I Reb, méning nijatliqim, Manga chapsan yardem qilghaysen!
Intende in adiutorium meum, Domine Deus salutis meæ.
