Zebur 38

1 Dawut yazghan küy: — (Eslime üchün) I Perwerdigar, ghezipingde tenbih bermigeysen, Qehringde méni jazalimighaysen!

2 Chünki oqliring méni zeximlendürüp sanjidi, Qolung üstümdin qattiq basti.

3 Qattiq gheziping tüpeylidin etlirimde héch saqliq yoq, Gunahim tüpeylidin ustixanlirimda aram yoqtur.

4 Chünki gunahlirim boyumdin tashti; Ular kötürelmigüsiz éghir yüktek méni bésiwaldi.

5 Exmeqliqimdin jarahetlirim sésip, shelwerep ketti.

6 Azabtin bellirim tolimu pükülüp ketti, Kün boyi ghemge pétip yürimen!

7 Chatiraqlirim otqa toldi, Etlirimning saq yéri yoqtur.

8 Men tolimu halsirap, ézilip kettim; Qelbimdiki azab-qayghu tüpeylidin hörkireymen.

9 Reb, barliq arzuyum köz aldingdidur; Uh tartishlirim Sendin yoshurun emes;

10 Yürikim jighildap, halimdin kettim; Közlirimning nuri öchti.

11 Yar-buraderlirimmu méni urghan waba tüpeylidin, özlirini mendin tartti; Yéqinlirimmu mendin yiraq qachti.

12 Jénimni almaqchi bolghanlar tuzaq quridu; Manga ziyanni qestligenler zehirini chachmaqta; Ular kün boyi hiyle-mikirlerni oylimaqta.

13 Lékin men gas ademdek anglimaymen, Gacha ademdek aghzimni achmaymen;

14 Berheq, men angliyalmaydighan gaslardek bolup qaldim; Aghzimda qilidighan reddiye-tenbih yoq.

15 Chünki ümidimni Sen Perwerdigargha baghlidim; Reb Xudayim, Sen iltijayimgha ijabet qilisen.

16 Chünki men: — «Ular méning üstümge chiqip maxtanmighay; Bolmisa, putlirim téyilip ketkende, ular shadlinidu» — dédim men.

17 Chünki men deldengship, tügishey dep qaldim, Azabim köz aldimdin ketmeydu.

18 Chünki men öz yamanliqimni iqrar qilimen; Gunahim üstide qayghurimen.

19 Lékin düshmenlirim jushqun hem küchlüktur; Qara chaplap, manga nepretlen’genlerning sani nurghundur.

20 Wapagha japa qilidighanlar bolsa, men bilen qarshilishidu; Chünki men yaxshiliqni közlep, intilimen.

21 I Perwerdigar, mendin waz kechmigeysen! I Xudayim, mendin yiraqlashmighaysen!

22 I Reb, méning nijatliqim, Manga chapsan yardem qilghaysen!