< Zebur 37 >
1 Dawut yazghan küy: — Yamanliq qilghuchilar tüpeylidin özüngni köydürme, Nakeslerge heset qilma.
Давидів.
2 Chünki ular ot-chöplerdek tézla üzüp tashlinidu, Yumran ösümlüklerge oxshash tozup kétidu.
бо вони, як трава, будуть скоро поко́шені, і мов та зелена били́на — пов'я́нуть!
3 Perwerdigargha tayan, tiriship yaxshiliq qil, Zéminda makanliship yashap, Uning wapa-heqiqitini ozuq bilip huzurlan.
Надійся на Господа й добре чини, землю заме́шкуй та правди дотримуй!
4 «Perwerdigarni xursenlikim» dep bilgin, U arzu-tilekliringge yetküzidu.
Хай Господь буде розкіш твоя, — і Він спо́внить тобі твого серця бажа́ння!
5 Yolungni Perwerdigargha amanet qil; Uninggha tayan, U choqum [tilikingni] ijabet qilidu.
На Господа здай доро́гу свою, і на Нього надію клади, і Він зробить,
6 U heqqaniyliqingni nurdek, Adalitingni chüshtiki quyashtek chaqnitidu.
і Він ви́провадить, немов світло, твою справедливість, а правду твою — немов пі́вдень.
7 Perwerdigarning aldida tinch bolup, Uni sewrchanliq bilen küt; Haramdin ronaq tapqan adem tüpeylidin, Yaman niyetliri ishqa ashidighan kishi tüpeylidin özüngni köydürme.
Жди Господа мо́вчки й на Нього наді́йся, не розпалюйся гнівом на того, хто щасливою чинить дорогу свою, на люди́ну, що виконує за́думи злі.
8 Achchiqingdin yan, ghezeptin qayt, Özüngni köydürme; U peqet séni yamanliqqa élip baridu.
Повстри́майсь від гніву й покинь пересе́рдя, не розпа́люйся лютістю, щоб чини́ти лиш зло,
9 Chünki yamanliq qilghuchilar zémindin üzüp tashlinidu; Perwerdigargha telmürüp kütkenler bolsa, Zémin’gha igidarchiliq qilidu.
бо ви́тяті будуть злочинці, а ті, хто вповає на Господа — землю вспадку́ють!
10 : Közni yumup achquchila, rezil adem halak bolidu; Uning makanigha sepsélip qarisang, u yoq bolidu.
А ще тро́хи — й не буде безбожного, і будеш дивитись на місце його — і не буде його,
11 Biraq yawash-möminler zémin’gha mirasliq qilidu, We cheksiz arambexshliktin huzurlinidu.
а покірні вспадку́ють землю, — і зарозкошу́ють ми́ром великим!
12 Rezil adem heqqaniygha qest qilidu; Uninggha chishlirini ghuchurlitip xiris qilidu;
Лихе замишляє безбожний на праведного, і скрего́че на нього своїми зубами,
13 Lékin Reb uninggha qarap külidu; Chünki [Reb] uning béshigha kélidighan künni köridu.
та Господь посміється із нього, — бачить бо Він, що набли́жується його день!
14 Yawashlar we yoqsullarni yiqitish üchün, Yoli duruslarni qirip tashlash üchün, Reziller qilichini ghilipidin sughurup élip, Oqyasining kirichini tartip teyyarlidi.
Безбожні меча добува́ють та лука свого натягають, щоб звали́ти нужде́нного й бідного, щоб порізати людей простої дороги, —
15 Lékin qilichi bolsa öz yürikige sanjilidu, Oqyaliri sunduruwétilidu.
та вві́йде їхній меч до їхнього власного серця, і пола́мані будуть їхні лу́ки!
16 Heqqaniylardiki «az», Köpligen yamanlarning bayliqliridin ewzeldur.
Краще мале справедливого, ніж велике багатство безбожних, і то багатьох,
17 Chünki rezillerning bilekliri sundurulidu; Lékin Perwerdigar heqqaniylarni yöleydu;
бо зла́мані будуть раме́на безбожних, а справедливих Господь підпира́є!
18 Perwerdigar köngli duruslarning künlirini bilidu; Ularning mirasi menggüge bolidu.
Знає Господь дні неви́нних, а їхня спадщина пробуде навіки,
19 Ular éghir künlerde yerge qarap qalmaydu; Qehetchiliktimu ular toq yüridu.
за лихолі́ття не будуть вони посоро́млені, і за днів голоду ситими бу́дуть.
20 Biraq reziller halak bolidu; Perwerdigar bilen qarshilashquchilar chimenzardiki gül-giyahdek tozup kétidu; Ular tügeydu; Is-tütündek tarqilip tügeydu.
Бо загинуть безбожні, і Господні вороги, як овечий той лій, зани́кнуть, у димі заникнуть вони!
21 Rezil adem ötne élip qayturmaydu; Emma heqqaniy adem méhribanliq bilen ötne béridu;
Позичає безбожний — і не віддає, а праведний милість висві́дчує та роздає,
22 Chünki [Perwerdigar] rehmet qilghanlar zémin’gha ige bolidu, Biraq uning lenitige uchrighanlar üzüp tashlinidu;
бо благословенні від Нього вспадку́ють землю, а прокля́ті від Нього — пони́щені будуть!
23 Merdane ademning qedemliri Perwerdigar teripidindur; [Reb] uning yolidin xursen bolidu.
Від Господа кроки люди́ни побожної ставляться міцно, і Він любить дорогу її;
24 U téyilip ketsimu, yiqilip chüshmeydu; Chünki Perwerdigar uning qolini tutup yölep turidu.
коли ж упаде́, то не буде поки́нена, бо руку її підпирає Госпо́дь.
25 Men yash idim, hazir qérip qaldim; Lékin heqqaniylarning tashliwétilgenlikini, Yaki perzentlirining nan tiligenlikini esla körgen emesmen;
Я був молодий і поста́рівся, та не бачив я праведного, щоб опу́щений був, ні нащадків його, щоб хліба просили.
26 U kün boyi merd-méhriban bolup ötne béridu; Uning ewladlirimu xelqqe beriket yetküzidu.
Кожен день виявляє він милість та позичає, і над пото́мством його благословення.
27 Yamanliqni tashlanglar, yaxshiliq qilinglar, Menggü yashaysiler!
Ухиляйся від злого та добре чини, та й навіки живи!
28 Chünki Perwerdigar adaletni söyidu, U Öz mömin bendilirini tashlimaydu; Ular menggüge saqlinidu; Lékin rezillerning ewladliri üzüp tashlinidu.
Бо любить Господь справедливість, і Він богобі́йних Своїх не покине, — вони будуть навіки бере́жені, а насіння безбожних загине!
29 Heqqaniylar yer-jahan’gha ige bolidu, Ebedil’ebedgiche uningda makan tutup yashaydu.
Успадку́ють праведні землю, і повік будуть жити на ній.
30 Heqqaniy ademning aghzi danaliq jakarlaydu; Uning tili adil hökümlerni sözleydu;
Уста праведного кажуть мудрість, язик же його промовляє про право,
31 Qelbide Xudaning [muqeddes] qanuni turidu; Uning qedemliri téyilip ketmes.
Закон Бога його — в його серці, кроки його не спіткну́ться.
32 Reziller heqqaniy ademni paylap yüridu; Ular uni öltürgüdek peytni izdep yüridu.
А безбожний чату́є на праведного, і пильнує забити його́,
33 Lékin Perwerdigar uni düshmenning changgiligha chüshürmeydu; Yaki hökümde uni gunahqa pütmeydu.
та Господь не зоставить його в руках того, і несправедливим не вчи́нить його, коли буде судити його.
34 Perwerdigarni telmürüp küt, Uning yolini ching tutqin; U séning mertiwengni kötürüp, zémin’gha ige qilidu, Reziller halak qilin’ghanda, Sen buni körisen.
Надійся на Господа, та держися дороги Його, — і піднесе Він тебе, щоб успадкува́ти землю, ти бачитимеш, як пони́жені будуть безбожні.
35 Men rezil ademning zomigerlik qiliwatqinini kördüm, U xuddi aynighan baraqsan yapyéshil derextek ronaq tapqan.
Я бачив безбожного, що збуджував по́страх, що розкорени́вся, немов саморосле зелене те дерево,
36 Biraq u ötüp ketti, Mana, u yoq boldi; Men uni izdisemmu, u tépilmaydu.
та він промину́в, — й ось немає його, і шукав я його, — й не знайшов!
37 Mukemmel ademge nezer sal, Durus insan’gha qara! Chünki bundaq ademning axir köridighini arambexsh xatirjemlik bolidu.
Бережи непови́нного та дивися на праведного, бо люди́ні споко́ю належить майбу́тність,
38 Itaetsizler bolsa birlikte halak bolishidu; Ularning kélechiki üzülidu;
переступники ж ра́зом понищені будуть, — майбутність безбожних загине!
39 Biraq heqqaniylarning nijatliqi Perwerdigardindur; U éghir künlerde ularning küchlük panahidur.
А спасі́ння праведних — від Господа, Він їхня тверди́ня за ча́с лихолі́ття,
40 Perwerdigar yardem qilip ularni saqlaydu; U ularni rezillerdin saqlap qutquzidu; Chünki ular Uni bashpanahi qilidu.
і Господь їм поможе та їх порятує, ви́зволить їх від безбожних і їх збереже, — бо вдавались до Нього вони!