< Zebur 36 >
1 Neghmichilerning béshigha tapshurulup oqulsun dep, Perwerdigarning quli Dawut yazghan küy: — Rezil ademning asiyliqi méning qelbimde bir bésharetni peyda qilidu: — «Uning neziride Xudadin qorqidighan ish yoqtur!».
2 Chünki u öz-özini maxtayduki, U öz-özige: — «Mende gunah tépilmas, qilghinim yirginchlik ish emestur!» — deydu.
3 Aghzidiki sözler qebihlik we hiyligerliktur; Peziletlik ish qilish parasitidin u alliburun mehrumdur.
4 U ornida yatqandimu gunahni közleydu; U durus bolmighan yolgha méngishni irade qilidu; Yamanliqtin héch nepretlenmeydu.
5 I Perwerdigar, özgermes muhebbiting ershlerge taqishidu; Heqiqet-sadiqliqing bulutlargha yétidu!
6 Heqqaniyliqing büyük taghlardek, Hökümliring tilsimatliq chongqur déngizlardektur. I Perwerdigar, Sen ademler we haywanlarni saqlighuchidursen;
7 Séning özgermes muhebbiting neqeder qimmetliktur, i Xuda! Shunga insan baliliri qanatliring sayiside panahlinidu.
8 Ular öyüngdiki mol dastixandin toyghuche behrimen bolidu; Sen ulargha huzur-halawetliringning deryasidin ichküzisen.
9 Chünki Sendila bardur hayatliq buliqi; Nurungda bolup nurni körimiz.
10 Ah, Özüngni tonup, bilgenlerge muhebbitingni, Köngli duruslarghimu heqqaniyliqingni körsitishni dawamlashturghaysen.
11 Tekebburlarning putining manga hujum qilishigha yol qoymighaysen; Rezillerning qoli méni ornumdin qoghliwetmisun;
12 Mana, yamanliq qilghuchilar yiqildi! Ghulitiwétildi, ornidin qayta turalmaydu!