Zebur 2

1 Eller némishqa chuqan salidu? Néme üchün xelqler bikardin-bikar suyiqest oylaydu?

Zakaj hrumé narodi in ljudstva si izmišljajo prazno?

2 Dunyadiki padishahlar sepke tizilip, Emeldarlar qara niyet eyliship, Perwerdigar we Uning Mesihi bilen qarshiliship: —

Zemlje kralji vstajajo in prvaki se posvetujejo skupaj zoper Gospoda in zoper maziljenca njegovega:

3 «Ularning cheklimilirini chörüwéteyli, Ularning asaretlirini buzup tashlayli!» — déyishidu.

Raztrgajmo njih vezí in sè sebe vrzimo njih debele vrvi!

4 Asmanda olturghuchi külidu, Reb ularni mazaq qilidu;

Sedeči v nebesih se smeje; zasmehuje jih Gospod.

5 Hem achchiqida ulargha sözlep, Qehri bilen ularni wehimige sélip: —

Tedaj jih ogovorí v jezi svoji, in v srdu svojem jih prestraši:

6 «Özüm bolsam Zionda, yeni muqeddes téghimda, Özüm mesih qilghan padishahni tiklidim».

Saj sem jaz pomazilil kralja svojega ter postavil čez Sijon, gôro svetosti svoje.

7 «Men [ershtiki] permanni jakarlaymenki, Perwerdigar manga: — «Sen Méning oghlum; Özüm séni bügünki künde tughuldurdum;

Oznanim naj sklep: Gospod mi je rekel: Sin si moj, jaz sem te danes rodil.

8 Mendin sora, Men sanga miras bolushqa ellerni, Teelluqung bolushqa yer yüzini chet-chetlirigiche bérimen;

Prosi me, in narode ti dam v posest in kraje zemlje v pravico posesti tvoje.

9 Sen tömür tayaq bilen ularni bitchit qiliwétisen; Sapal chinini kukum-talqan qilghandek, sen ularni pare-pare qiliwétisen» — dédi».

Zdrobiš jih s šibo železno; kakor prsteno posodo jih razsuješ.

10 Emdi, hey padishahlar, eqildar bolunglar! Jahandiki soraqchilar sawaq élinglar;

Zdaj torej, kralji, poslušajte; poduk sprejmite, o zemlje sodniki!

11 Perwerdigardin qorqush bilen uning xizmitide bolunglar; Titrek ichide xushallininglar!

V svetem strahu služite Gospodu, in radujte se v trepetu!

12 Oghulning ghezipining qozghalmasliqi üchün, Uni söyünglar; Chünki uning ghezipi sella qaynisa, Yolunglardila halak bolisiler; Uninggha tayan’ghanlar neqeder bextliktur!

Poljubite Sina, da se ne razsrdi in ne poginete na potu, ako se le kolikaj razvname jeza njegova; blagor vsem, kateri pribegajo do njega.