Zebur 2
1 Eller némishqa chuqan salidu? Néme üchün xelqler bikardin-bikar suyiqest oylaydu?
Hvorfor larmer hedningene og grunder folkene på det som fåfengt er?
2 Dunyadiki padishahlar sepke tizilip, Emeldarlar qara niyet eyliship, Perwerdigar we Uning Mesihi bilen qarshiliship: —
Jordens konger reiser sig, og fyrstene rådslår sammen mot Herren og mot hans salvede:
3 «Ularning cheklimilirini chörüwéteyli, Ularning asaretlirini buzup tashlayli!» — déyishidu.
La oss sprenge deres bånd og kaste deres rep av oss!
4 Asmanda olturghuchi külidu, Reb ularni mazaq qilidu;
Han som troner i himmelen, ler, Herren spotter dem.
5 Hem achchiqida ulargha sözlep, Qehri bilen ularni wehimige sélip: —
Så taler han til dem i sin vrede, og i sin harme forferder han dem:
6 «Özüm bolsam Zionda, yeni muqeddes téghimda, Özüm mesih qilghan padishahni tiklidim».
Og jeg har dog innsatt min konge på Sion, mitt hellige berg!
7 «Men [ershtiki] permanni jakarlaymenki, Perwerdigar manga: — «Sen Méning oghlum; Özüm séni bügünki künde tughuldurdum;
Jeg vil kunngjøre hvad fastsatt er: Herren sa til mig: Du er min sønn, jeg har født dig idag.
8 Mendin sora, Men sanga miras bolushqa ellerni, Teelluqung bolushqa yer yüzini chet-chetlirigiche bérimen;
Begjær av mig! Så vil jeg gi dig hedningene til arv og jordens ender til eie.
9 Sen tömür tayaq bilen ularni bitchit qiliwétisen; Sapal chinini kukum-talqan qilghandek, sen ularni pare-pare qiliwétisen» — dédi».
Du skal knuse dem med jernstav; som en pottemakers kar skal du sønderslå dem.
10 Emdi, hey padishahlar, eqildar bolunglar! Jahandiki soraqchilar sawaq élinglar;
Og nu, I konger, gå viselig frem! La eder advare, I dommere på jorden!
11 Perwerdigardin qorqush bilen uning xizmitide bolunglar; Titrek ichide xushallininglar!
Tjen Herren med frykt og juble med beven!
12 Oghulning ghezipining qozghalmasliqi üchün, Uni söyünglar; Chünki uning ghezipi sella qaynisa, Yolunglardila halak bolisiler; Uninggha tayan’ghanlar neqeder bextliktur!
Kyss Sønnen, forat han ikke skal bli vred, og I gå til grunne på veien! For snart kunde hans vrede optendes. Salige er alle de som tar sin tilflukt til ham.
