Zebur 18
1 Neghmichilerning béshigha tapshurulup oqulsun dep, Perwerdigarning quli Dawut yazghan küy; Perwerdigar uni barliq düshmenliridin hem Saul padishahning qolidin qutquzghan küni, u Perwerdigargha munu küyning sözlirini éytti: — Ah, Perwerdigarim, méning küch-qudritim, Men séni söyimen!
Til songmeisteren; av Herrens tenar David, som førde fram for Herren ordi i denne songen den dag då Herren hadde frelst honom frå alle hans fiendar og frå Saul. Og han sagde: Herre, eg hev deg hjarteleg kjær, min styrke!
2 Perwerdigar méning xada téghim, méning qorghinim, méning nijatkarimdur! Méning Tengrim, méning qoram téshim, men Uningdin himaye tapimen; U méning qalqinim, méning qutquzghuchi münggüzüm, méning égiz munarimdur!
Herren er min berggrunn og mi festning og min frelsar; min Gud er mitt berg som eg flyr til, min skjold og mitt frelsehorn, mi borg.
3 Medhiyilerge layiq Perwerdigargha nida qilimen, Shunda düshmenlirimdin qutquzulimen;
Eg kallar på Herren som er høglova, og vert frelst frå mine fiendar.
4 Ölümning asaretliri méni qorshiwaldi, Ixlassizlarning yamrap kétishi méni qorqitiwetti;
Daudsens reip var spente um meg, og bekkjer av vondskap skræmde meg.
Helheims reip var snørde um meg, daudsens snaror fanga meg. (Sheol h7585)
6 Qiynalghinimda men Perwerdigargha nida qildim, Xudayimgha peryad kötürdüm; U ibadetxanisidin awazimni anglidi, Méning peryadim Uning huzurigha keldi, Uning quliqigha kirdi.
I mi trengsla kalla eg på Herren, og eg ropa til min Gud; han høyrde frå sitt tempel mi røyst, og mitt rop kom for hans andlit, til hans øyro.
7 Shu chagh yer-zémin tewrep, silkinip ketti, Taghlarning ulliri dehshetlik tewrendi, silkinip ketti; Chünki U ghezeplendi.
Og jordi skok og riste seg, og grunnvollarne i fjelli skalv, og dei skok seg, for han var vreid.
8 Uning dimighidin is örlep turatti, Aghzidin chiqqan ot hemmisini yutuwetti; Uningdin kömür choghliri chiqti;
Røyk steig upp or hans nase, og eld frå hans munn åt um seg; gloande kol loga frå honom.
9 U asmanlarni tezim qildurup chüshti, Puti asti tum qarangghuluq idi.
Og han lægde himmelen og steig ned, og det var kolmyrker under hans føter.
10 Bir kérubni minip perwaz qildi, Shamalning qanatlirida ghuyuldap uchup keldi.
Og han for fram på kerub, og flaug og sveiv på vengjerne åt vinden.
11 U qarangghuluqni özining yoshurunidighan jayi qildi, Sularning qarangghusini, Asmanlarning qoyuq bulutlirini, Öz etrapida chédiri qildi.
Og han gjorde myrker til sitt åklæde rundt ikring seg, til sitt tjeld myrke vatn, tjukke skyer.
12 Uning aldidiki yoruqluqtin, Qoyuq bulutlar, möldür, otluq choghlar chiqip ötti;
Frå glansen for hans andlit for hans skyer fram, hagl og gloande kol.
13 Perwerdigar asmanda güldürlidi; Hemmidin Aliy Bolghuchi awazini yangratti, Möldür we otluq choghlar bilen.
Og Herren tora i himmelen, den Høgste let si røyst ljoda: hagl og gloande kol.
14 Berheq, U oqlirini étip, [düshmenlirimni] tarqitiwetti; Chaqmaqlarni chaqturup, ularni qiyqas-chuqan’gha saldi;
Og han sende ut sine piler og spreidde deim ikring, og eldingar i mengd og fortulla deim.
15 Shuning bilen déngizlarning tekti körünüp qaldi, Alemning ulliri ashkarilandi, Tenbihing bilen, Dimighingdin chiqqan nepesning zerbisi bilen, i Perwerdigar.
Då kom djupålarne i vatnom til synes, og grunnvollarne i jordi vart berrsynte ved ditt trugsmål, Herre, ved andepusten frå din nase.
16 U yuqiridin qolini uzitip, méni tutti; Méni ulugh sulardin tartip aldi.
Han rette ut handi frå det høge, han greip meg; han drog meg upp or store vatn.
17 U méni küchlük düshminimdin, Hem manga öchmenlik qilghuchilardin qutquzdi; Chünki ular mendin küchlük idi.
Han frelste meg frå min megtige fiende og frå mine hatarar, for dei var meg for sterke.
18 Külpetke uchrighan künümde, ular manga qarshi hujumgha ötti; Biraq Perwerdigar méning tayanchim idi.
Dei for imot meg på min motgangs dag; men Herren vart min studnad.
19 U méni kengri-azade bir jaygha élip chiqardi; U méni qutquzdi, chünki U mendin xursen boldi.
Han førde meg ut i vidt rom; han frelste meg, for han hadde hugnad i meg.
20 Perwerdigar heqqaniyliqimgha qarap manga iltipat körsetti; Qolumning halalliqini U manga qayturdi;
Herren gjorde med meg etter mi rettferd, han lønte meg etter reinleiken i mine hender.
21 Chünki Perwerdigarning yollirini tutup keldim; Rezillik qilip Xudayimdin ayrilip ketmidim;
For eg tok vare på Herrens vegar og fall ikkje i vondskap frå min Gud.
22 Chünki Uning barliq hökümliri aldimdidur; Men Uning belgilimilirini özümdin néri qilmidim;
For alle hans lover hadde eg for auga, hans bodord støytte eg ikkje frå meg.
23 Men Uning bilen ghubarsiz yürdum, Özümni gunahtin néri qildim;
Og eg var ulastande for honom og tok meg i vare for mi synd.
24 Shuning üchün Perwerdigar heqqaniyliqimgha qarap, Köz aldidiki qolumning halalliqigha qarap, qilghanlirimni qayturdi.
Og Herren lønte meg etter mi rettferd, etter reinleiken i mine hender for hans augo.
25 Wapadar-méhribanlargha Özüngni wapadar-méhriban körsitisen; Ghubarsizlargha Özüngni ghubarsiz körsitisen;
Mot den godlyndte syner du deg godlyndt, mot ulastande mann syner du deg ulastande,
26 Sap dilliqlargha Özüngni sap dilliq körsitisen; Tetürlerge Özüngni tetür körsitisen;
mot den reine syner du deg rein, mot den rangsnudde gjer du deg rang.
27 Chünki ajiz mömin xelqni qutquzghuchi Özüngdursen; Biraq tekebbur közlerni shermende qilisen;
For du frelser arme folk og tvingar høge augo ned.
28 Chirighimni julaliq qilghan Sendursen; Perwerdigar Xudayim méni basqan qarangghuluqni nurlanduridu;
For du let mi lampa lysa klårt, Herren, min Gud, gjer mitt myrker bjart.
29 Chünki Sen arqiliq [düshmen] qoshuni arisidin yügürüp öttüm; Sen Xudayim arqiliq men sépildin atlap öttüm.
For ved deg renner eg mot herflokkar, og ved min Gud spring eg yver murar.
30 Tengrim — Uning yoli mukemmeldur; Perwerdigarning sözi sinap ispatlan’ghandur; U Özige tayan’ghanlarning hemmisige qalqandur.
Gud, ulastande er hans veg; Herrens ord er skirt, han er ein skjold for alle deim som flyr til honom.
31 Chünki Perwerdigardin bashqa yene kim ilahtur? Bizning Xudayimizdin bashqa kimmu qoram tashtur?
For kven er Gud forutan Herren, og kven er eit berg utan vår Gud?
32 Yeni bélimni küch-quwwet bilen orighuchi Tengri, Yolumni tüptüz, mukemmel qilghuchi Tengridur;
Den Gud som gyrder meg med kraft og gjer min veg ulastande,
33 U méning putlirimni kéyikningkidek [uchqur] qilidu, Shuning bilen méni égiz jaylirimda turghuzidu;
som gjev meg føter liksom hindarne og set meg upp på mine høgder,
34 Qollirimni urush qilishqa ögitidu, Shunglashqa bileklirim mis kamanni kéreleydu;
som lærer upp mine hender til strid, so mine armar spenner koparbogen.
35 Sen manga nijatliqing bolghan qalqanni ata qilding, Néning ong qolung méni yölidi; Séning mulayim kemterliking méni ulugh qildi.
Og du gav meg di frelsa til skjold, di høgre hand studde meg, og di småminking gjorde meg stor.
36 Sen qedemlirim astidiki jayni keng qilding, Méning putlirim téyilip ketmidi.
Du gjorde vidt rom åt mine stig under meg, og mine oklo vagga ikkje.
37 Men düshmenlirimni qoghlap yettim; Ular halak bolmighuche héch yanmidim.
Eg forfylgde mine fiendar og nådde deim og vende ikkje um fyrr eg hev gjort av med deim.
38 Qaytidin ornidin turalmas qilip ularni yanjiwettim, Ular putlirim astida yiqildi.
Eg slo deim i knas, so dei vann ikkje reisa seg; dei fell under føter.
39 Sen jeng qilishqa küch bilen bélimni baghliding; Sen manga hujum qilghanlarni putum astida égildürdüng;
Og du gyrde meg med kraft til striden; du bøygde under meg deim som stod upp imot meg.
40 Düshmenlirimni köz aldimda arqisigha yandurup qachquzdung, Shuning bilen manga öchmenlerni yoqattim.
Du let mine fiendar snu ryggen til meg, og mine hatarar, deim rudde eg ut.
41 Ular peryad kötürdi, biraq qutquzidighan héchkim yoq idi; Hetta Perwerdigargha nida qildi, Umu ulargha jawab bermidi.
Dei ropa - men der var ingen frelsar - til Herren, men han svarar deim ikkje.
42 Men ulargha soqqa bérip, shamal uchurghan topidek qiliwettim; Kochidiki patqaqtek, ularni töküwettim.
Og eg smuldrar deim som dust for vinden; som søyla på gator slo eg deim ut.
43 Sen méni xelqning nizaliridin qutquzghansen; Sen méni ellerning béshi qilghansen; Manga yat bolghan bir xelq xizmitimde bolmaqta.
Du frelste meg frå folke-ufred; du sette meg til hovud for heidningar; folk som eg ikkje kjende, tente meg.
44 Sözümni anglapla ular manga itaet qilidu; Yat eldikiler manga bicharilerche teslim bolidu;
Ved gjetordet um meg lydde dei meg; framande folk smeikte for meg.
45 Yat eldikiler chüshkünliship kétidu; Ular öz istihkamliridin titrigen halda chiqip kélidu;
Framande folk visna av og gjekk skjelvande ut or sine borger.
46 Perwerdigar hayattur! Méning Qoram Téshim mubareklensun! Nijatliqim bolghan Xuda [hemmidin] aliydur, dep medhiyilensun!
Herren liver, og lova er han, mitt berg, og upphøgd er den Gud som meg frelser,
47 U, men üchün toluq qisas alghuchi Tengri, Xelqlerni manga boysundurghan [Xudadur];
den Gud som gjev meg hemn og legg folkeslag under meg,
48 U méni düshmenlirimdin qutquzghan; Berheq, Sen méni manga hujum qilghanlardin yuqiri kötürdüng; Zorawan ademdin Sen méni qutuldurdung.
som frelser meg frå mine fiendar; ja - du lyfter meg høgt yver deim som stend imot meg, frå valdsmannen bergar du meg.
49 Shuning üchün men eller arisida Sanga rehmet éytimen, i Perwerdigar; Namingni ulughlap küylerni éytimen;
Difor vil eg prisa deg millom heidningarne, Herre, og lovsyngja ditt namn.
50 [Perwerdigar] Özi tikligen padishahqa zor nusretlerni béghishlaydu; Özi mesih qilghinigha, Yeni Dawutqa hem uning neslige menggüge özgermes muhebbitini körsitidu.
Han gjer frelsa stor for sin konge, og gjer miskunn mot den som er salva av honom, mot David og hans ætt til æveleg tid.
