< Zebur 147 >

1 Hemdusana! Yahni medhiyilenglar! Berheq, bundaq qilish shérindur; Xudayimizni küylenglar! Medhiye oqush insan’gha yarishidu.
Alleluja. Laudate Dominum, quoniam bonus est psalmus; Deo nostro sit jucunda, decoraque laudatio.
2 Perwerdigar Yérusalémni bina qilmaqta; Israilning sürgün qilin’ghanlirini U yighip kélidu;
Ædificans Jerusalem Dominus, dispersiones Israëlis congregabit:
3 U köngli sunuqlarni dawalaydu; Ularning yarilirini tangidu.
qui sanat contritos corde, et alligat contritiones eorum;
4 U yultuzlarning sanini sanaydu; Ularning hemmisige bir-birlep isim qoyidu.
qui numerat multitudinem stellarum, et omnibus eis nomina vocat.
5 Ulughdur Rebbimiz, zor qudretliktur; Uning chüshinishi cheksizdur.
Magnus Dominus noster, et magna virtus ejus, et sapientiæ ejus non est numerus.
6 Perwerdigar yawash möminlerni yölep kötüridu; Rezillerni yergiche töwen qilidu.
Suscipiens mansuetos Dominus; humilians autem peccatores usque ad terram.
7 Perwerdigargha teshekkürler bilen naxsha éytinglar; Küylerni chiltargha tengshep éytinglar!
Præcinite Domino in confessione; psallite Deo nostro in cithara.
8 U asmanni bulutlar bilen qaplitidu, Zémin’gha yamghurni békitidu, Taghlarda ot-chöplerni östüridu;
Qui operit cælum nubibus, et parat terræ pluviam; qui producit in montibus fœnum, et herbam servituti hominum;
9 Mallargha ozuq, Tagh qaghisining chüjiliri zarlighanda, ulargha ozuq béridu;
qui dat jumentis escam ipsorum, et pullis corvorum invocantibus eum.
10 At küchidin U zoq almaydu; Ademning chebdes putlirini xursenlik dep bilmeydu;
Non in fortitudine equi voluntatem habebit, nec in tibiis viri beneplacitum erit ei.
11 Perwerdigar belki Özidin eyminidighanlarni, Özining özgermes muhebbitige ümid baghlighanlarni xursenlik dep bilidu.
Beneplacitum est Domino super timentes eum, et in eis qui sperant super misericordia ejus.
12 Perwerdigarni maxtanglar, i Yérusalém; Xudayingni medhiyile, i Zion.
Alleluja. Lauda, Jerusalem, Dominum; lauda Deum tuum, Sion.
13 Chünki U derwaziliringning taqaqlirini mehkem qilidu; Séningde turuwatqan perzentliringge bext-beriket berdi.
Quoniam confortavit seras portarum tuarum; benedixit filiis tuis in te.
14 U chet-chégraliringda aram-tinchliq yürgüzidu, Séni bughdayning ésili bilen qanaetlendüridu.
Qui posuit fines tuos pacem, et adipe frumenti satiat te.
15 U Öz emr-bésharetlirini yer yüzige ewetidu; Uning söz-kalami intayin téz yügüridu.
Qui emittit eloquium suum terræ: velociter currit sermo ejus.
16 U aq qarni yungdek béridu, Qirawni küllerdek tarqitidu.
Qui dat nivem sicut lanam; nebulam sicut cinerem spargit.
17 Uning muzini nan uwaqliridek qilip parchiliwétidu; Uning soghuqi aldida kim turalisun?
Mittit crystallum suam sicut buccellas: ante faciem frigoris ejus quis sustinebit?
18 U sözini ewetip, ularni éritidu; Uning shamilini chiqirip, sularni aqquzidu.
Emittet verbum suum, et liquefaciet ea; flabit spiritus ejus, et fluent aquæ.
19 U Öz söz-kalamini Yaqupqa, Belgilimilirini hem hökümlirini Israilgha ayan qilidu;
Qui annuntiat verbum suum Jacob, justitias et judicia sua Israël.
20 U bashqa héchbir elge mundaq muamile qilmighandur; Uning hökümlirini bolsa, ular bilip baqqan emes. Hemdusana!
Non fecit taliter omni nationi, et judicia sua non manifestavit eis. Alleluja.

< Zebur 147 >