< Zebur 147 >

1 Hemdusana! Yahni medhiyilenglar! Berheq, bundaq qilish shérindur; Xudayimizni küylenglar! Medhiye oqush insan’gha yarishidu.
Alleluia. Laudate Dominum quoniam bonus est psalmus: Deo nostro sit iucunda, decoraque laudatio.
2 Perwerdigar Yérusalémni bina qilmaqta; Israilning sürgün qilin’ghanlirini U yighip kélidu;
Ædificans Ierusalem Dominus: dispersiones Israelis congregabit.
3 U köngli sunuqlarni dawalaydu; Ularning yarilirini tangidu.
Qui sanat contritos corde: et alligat contritiones eorum.
4 U yultuzlarning sanini sanaydu; Ularning hemmisige bir-birlep isim qoyidu.
Qui numerat multitudinem stellarum: et omnibus eis nomina vocat.
5 Ulughdur Rebbimiz, zor qudretliktur; Uning chüshinishi cheksizdur.
Magnus Dominus noster, et magna virtus eius: et sapientiæ eius non est numerus.
6 Perwerdigar yawash möminlerni yölep kötüridu; Rezillerni yergiche töwen qilidu.
Suscipiens mansuetos Dominus: humilians autem peccatores usque ad terram.
7 Perwerdigargha teshekkürler bilen naxsha éytinglar; Küylerni chiltargha tengshep éytinglar!
Præcinite Domino in confessione: psallite Deo nostro in cithara.
8 U asmanni bulutlar bilen qaplitidu, Zémin’gha yamghurni békitidu, Taghlarda ot-chöplerni östüridu;
Qui operit cælum nubibus: et parat terræ pluviam. Qui producit in montibus fœnum: et herbam servituti hominum.
9 Mallargha ozuq, Tagh qaghisining chüjiliri zarlighanda, ulargha ozuq béridu;
Qui dat iumentis escam ipsorum: et pullis corvorum invocantibus eum.
10 At küchidin U zoq almaydu; Ademning chebdes putlirini xursenlik dep bilmeydu;
Non in fortitudine equi voluntatem habebit: nec in tibiis viri beneplacitum erit ei.
11 Perwerdigar belki Özidin eyminidighanlarni, Özining özgermes muhebbitige ümid baghlighanlarni xursenlik dep bilidu.
Beneplacitum est Domino super timentes eum: et in eis, qui sperant super misericordia eius.
12 Perwerdigarni maxtanglar, i Yérusalém; Xudayingni medhiyile, i Zion.
Alleluia. Lauda Ierusalem Dominum: lauda Deum tuum Sion.
13 Chünki U derwaziliringning taqaqlirini mehkem qilidu; Séningde turuwatqan perzentliringge bext-beriket berdi.
Quoniam confortavit seras portarum tuarum: benedixit filiis tuis in te.
14 U chet-chégraliringda aram-tinchliq yürgüzidu, Séni bughdayning ésili bilen qanaetlendüridu.
Qui posuit fines tuos pacem: et adipe frumenti satiat te.
15 U Öz emr-bésharetlirini yer yüzige ewetidu; Uning söz-kalami intayin téz yügüridu.
Qui emittit eloquium suum terræ: velociter currit sermo eius.
16 U aq qarni yungdek béridu, Qirawni küllerdek tarqitidu.
Qui dat nivem sicut lanam: nebulam sicut cinerem spargit.
17 Uning muzini nan uwaqliridek qilip parchiliwétidu; Uning soghuqi aldida kim turalisun?
Mittit crystallum suum sicut buccellas: ante faciem frigoris eius quis sustinebit?
18 U sözini ewetip, ularni éritidu; Uning shamilini chiqirip, sularni aqquzidu.
Emittet verbum suum, et liquefaciet ea: flabit Spiritus eius, et fluent aquæ.
19 U Öz söz-kalamini Yaqupqa, Belgilimilirini hem hökümlirini Israilgha ayan qilidu;
Qui annunciat verbum suum Iacob: iustitias, et iudicia sua Israel.
20 U bashqa héchbir elge mundaq muamile qilmighandur; Uning hökümlirini bolsa, ular bilip baqqan emes. Hemdusana!
Non fecit taliter omni nationi: et iudicia sua non manifestavit eis. Alleluia.

< Zebur 147 >