< Zebur 147 >
1 Hemdusana! Yahni medhiyilenglar! Berheq, bundaq qilish shérindur; Xudayimizni küylenglar! Medhiye oqush insan’gha yarishidu.
Hallelúja! Já, lofið Drottin! Það er gott að lofa Drottin! Indælt og rétt!
2 Perwerdigar Yérusalémni bina qilmaqta; Israilning sürgün qilin’ghanlirini U yighip kélidu;
Hann er að endurreisa Jerúsalem og flytja hina herleiddu heim.
3 U köngli sunuqlarni dawalaydu; Ularning yarilirini tangidu.
Hann reisir upp hina niðurbeygðu og bindur um sár þeirra.
4 U yultuzlarning sanini sanaydu; Ularning hemmisige bir-birlep isim qoyidu.
Hann þekkir fjölda stjarnanna, já og hverja fyrir sig með nafni!
5 Ulughdur Rebbimiz, zor qudretliktur; Uning chüshinishi cheksizdur.
Mikill er Drottinn! Vald hans er stórkostlegt! Þekking hans er takmarkalaus.
6 Perwerdigar yawash möminlerni yölep kötüridu; Rezillerni yergiche töwen qilidu.
Drottinn styður auðmjúka, en varpar illmennum til jarðar.
7 Perwerdigargha teshekkürler bilen naxsha éytinglar; Küylerni chiltargha tengshep éytinglar!
Syngið honum þakkarljóð, lofið Guð með hörpuleik.
8 U asmanni bulutlar bilen qaplitidu, Zémin’gha yamghurni békitidu, Taghlarda ot-chöplerni östüridu;
Hann fyllir himininn skýjum, gefur steypiregn og klæðir fjöllin grænu grasi.
9 Mallargha ozuq, Tagh qaghisining chüjiliri zarlighanda, ulargha ozuq béridu;
Hann fæðir hin villtu dýr og hrafnarnir krunka til hans eftir æti.
10 At küchidin U zoq almaydu; Ademning chebdes putlirini xursenlik dep bilmeydu;
Í hans augum kemst sprettharður foli varla úr sporunum og máttur mannsins má sín lítils.
11 Perwerdigar belki Özidin eyminidighanlarni, Özining özgermes muhebbitige ümid baghlighanlarni xursenlik dep bilidu.
En hann gleðst yfir þeim sem elska hann og reiða sig á kærleika hans og gæsku.
12 Perwerdigarni maxtanglar, i Yérusalém; Xudayingni medhiyile, i Zion.
Lofa þú hann, Jerúsalem! Vegsama Guð þinn, Síon!
13 Chünki U derwaziliringning taqaqlirini mehkem qilidu; Séningde turuwatqan perzentliringge bext-beriket berdi.
Því að hann hefur gert múra þína öfluga og blessað börnin þín.
14 U chet-chégraliringda aram-tinchliq yürgüzidu, Séni bughdayning ésili bilen qanaetlendüridu.
Hann lætur frið haldast í landinu og fyllir hlöður þínar af úrvals hveiti.
15 U Öz emr-bésharetlirini yer yüzige ewetidu; Uning söz-kalami intayin téz yügüridu.
Hann sendir boð sín til jarðar, skipanir hans berast hratt eins og vindurinn.
16 U aq qarni yungdek béridu, Qirawni küllerdek tarqitidu.
Skjannahvít mjöllin er frá honum komin og hrímið sem glitrar á jörðinni.
17 Uning muzini nan uwaqliridek qilip parchiliwétidu; Uning soghuqi aldida kim turalisun?
Haglélið er líka hans verk og frostið sem bítur í kinnarnar.
18 U sözini ewetip, ularni éritidu; Uning shamilini chiqirip, sularni aqquzidu.
En síðan sendir hann hlýjan vorvind, snjórinn þiðnar og árnar ryðja sig.
19 U Öz söz-kalamini Yaqupqa, Belgilimilirini hem hökümlirini Israilgha ayan qilidu;
Hann kunngjörði Ísrael lögmál sitt og ákvæði
20 U bashqa héchbir elge mundaq muamile qilmighandur; Uning hökümlirini bolsa, ular bilip baqqan emes. Hemdusana!
– það hefur hann ekki gert við neina aðra þjóð, nei, þeim kennir hann ekki fyrirmæli sín. Hallelúja! Dýrð sé Drottni!