< Zebur 142 >

1 Dawut gharda yoshurunup turghan waqitta yazghan «Masqil»: — Men Perwerdigargha awazimni anglitip nale-peryad kötürimen; Perwerdigargha awazim bilen yélinimen;
“A psalm of David; a prayer, when he was in the cave” I cry unto the LORD with my voice; With my voice to the LORD do I make my supplication.
2 Uning aldida dad-zarlirimni tökimen; Uninggha awarichilikimni éytimen.
I pour out my complaint before him; I declare before him my distress.
3 Rohim ichimde tügishey dep qalghanda, Shu chaghda basqan yolumni bilgensen; Men mangghan yolda ular manga qiltaq saldi.
When my spirit is overwhelmed within me, Thou knowest my path! In the way which I walk, they have hid a snare for me.
4 Ong yénimgha qarap baqqaysen; Etrapimda méni tonuydighan adem yoqtur; Panahgah yoqap ketti; Héch adem jénimgha köyünmeydu.
I look on my right hand, and behold, But no man knoweth me; Refuge faileth me; No one careth for me.
5 Men Sanga peryad kötürdüm, i Perwerdigar; Sanga: «Sen méning Bashpanahimsen, Tiriklerning zéminida bolghan Nésiwemdursen» — dédim.
I cry unto thee, O LORD! I say, Thou art my refuge, My portion in the land of the living.
6 Méning peryadimgha qulaq salghaysen; Chünki men intayin xarab ehwalgha chüshürüldum; Méni qoghlighuchilirimdin qutuldurghaysen; Chünki ular mendin küchlüktur.
Attend to my cry, for I am brought very low; Deliver me from my persecutors, For they prevail against me!
7 Séning namingni tebriklishim üchün, Jénimni türmidin chiqarghaysen; Heqqaniylar etrapimda olishidu; Chünki Sen manga zor méhribanliq körsitisen.
Bring me out of prison, That I may praise thy name! The righteous shall gather around me, When thou shalt show me thy favor.

< Zebur 142 >