< Zebur 139 >

1 Neghmichilerning béshigha tapshurulup oqulsun dep, Dawut yazghan küy: — I Perwerdigar, Sen méni tekshürüp chiqting, Hem méni bilip yetting;
למנצח לדוד מזמור יהוה חקרתני ותדע׃
2 Özüng olturghinimni, turghinimnimu bilisen; Yiraqta turuqluq könglümdikini bilisen.
אתה ידעת שבתי וקומי בנתה לרעי מרחוק׃
3 Basqan qedemlirimni, yatqanlirimni ötkemengdin ötküzdung; Barliq yollirim Sanga ayandur.
ארחי ורבעי זרית וכל דרכי הסכנתה׃
4 Berheq, tilimgha bir söz kéle-kelmestinla, i Perwerdigar, Mana Sen buni eyni boyiche bilmey qalmaysen.
כי אין מלה בלשוני הן יהוה ידעת כלה׃
5 Sen méni aldi-keynimdin orap turisen, Qolungni méning üstümge qondurghansen.
אחור וקדם צרתני ותשת עלי כפכה׃
6 Bundaq bilim manga shunchilik tilsimat bilinidu! Shundaq yüksekki, men uni bilip yételmeydikenmen.
פלאיה דעת ממני נשגבה לא אוכל לה׃
7 Rohingdin néri bolushqa nelergimu baralayttim? Huzurungdin özümni qachurup nelerge baralayttim?
אנה אלך מרוחך ואנה מפניך אברח׃
8 Asmanlargha chiqsam, mana Sen ashu yerde; Tehtisarada orun salsammu, mana Sen shu yerde; (Sheol h7585)
אם אסק שמים שם אתה ואציעה שאול הנך׃ (Sheol h7585)
9 Seherning qanatlirini élip uchup, Déngizning eng chet yerliride tursam,
אשא כנפי שחר אשכנה באחרית ים׃
10 Hetta ashu jayda qolung méni yétekleydu, Ong qolung méni yöleydu.
גם שם ידך תנחני ותאחזני ימינך׃
11 Men: «Qarangghuluq méni yapsa, Etrapimdiki yoruqluq choqum kéche bolidu» — désem,
ואמר אך חשך ישופני ולילה אור בעדני׃
12 Qarangghuluqmu Sendin yoshurunalmaydu, Kéchimu Sanga kündüzdek aydingdur, Qarangghuluqmu [Sanga] yoruqtektur.
גם חשך לא יחשיך ממך ולילה כיום יאיר כחשיכה כאורה׃
13 Berhek, Sen méning ichlirimni yasighansen; Anamning qorsiqida méni toqughansen;
כי אתה קנית כליתי תסכני בבטן אמי׃
14 Men Séni medhiyileymen, Chünki men sürlük we karamet yasalghanmen; Séning qilghanliring karamet tilsimattur; Buni jénim obdan bilidu.
אודך על כי נוראות נפליתי נפלאים מעשיך ונפשי ידעת מאד׃
15 Men yoshurun jayda yasalghinimda, Yer tegliride epchillik bilen toqulup shekillendürülginimde, Ustixanlirim Sendin yoshurun emes idi.
לא נכחד עצמי ממך אשר עשיתי בסתר רקמתי בתחתיות ארץ׃
16 Ezalirim téxi apiride bolmighan künlerde, Ular yasiliwatqan künlerde, Közüng téxi shekillenmigen jismimni körüp yetkenidi; Ularning hemmisi alliburun deptiringde yézilghanidi.
גלמי ראו עיניך ועל ספרך כלם יכתבו ימים יצרו ולא אחד בהם׃
17 Ah Tengrim, oyliring manga neqeder qimmetliktur! Ularning yighindisi shunche zordur!
ולי מה יקרו רעיך אל מה עצמו ראשיהם׃
18 Ularni sanay désem, ular déngizdiki qumlardinmu köptur; Uyqudin közümni achsam, men yenila Sen bilen billidurmen!
אספרם מחול ירבון הקיצתי ועודי עמך׃
19 Ah, Sen rezillerni öltürüwetseng iding, i Xuda! Qanxor kishiler, mendin yiraq bolush!
אם תקטל אלוה רשע ואנשי דמים סורו מני׃
20 Chünki ular Séning toghruluq hiylilik bilen sözleydu; Séning sheherliring ular teripidin azduruldi.
אשר יאמרך למזמה נשא לשוא עריך׃
21 Sanga öchmen bolghanlargha, i Perwerdigar, menmu öchqu? Sanga qarshi chiqqanlargha menmu yirginimen’ghu?
הלוא משנאיך יהוה אשנא ובתקוממיך אתקוטט׃
22 Ulargha chish-tirniqimghiche öchturmen; Ularni öz düshmenlirim dep hésablaymen.
תכלית שנאה שנאתים לאויבים היו לי׃
23 Méni közitip tekshürgeysen, i Tengrim! Méning qelbimni bilip yetkeysen! Méni sinap, ghemlik oylirimni bilgeysen;
חקרני אל ודע לבבי בחנני ודע שרעפי׃
24 Mende [Özüngge] azar bergüdek yolning bar-yoqluqini körgeysen; We méni menggülük yolungda yétekligeysen!
וראה אם דרך עצב בי ונחני בדרך עולם׃

< Zebur 139 >