Zebur 137

1 Babildiki derya-ériqlar boyida biz olturduq; Zionni esliginimizde, berheq yigha kötürduq;

KIT momoder ni kailan pilap en Papel o janejan, ni ni tamanda Jion.

2 Chiltarimizni arisidiki sögetlerge ésip qoyduq.

Kit lanadar at arp akan nin tuka kan, me mi waja o.

3 Chünki bizni sürgün qilghanlar bizdin naxsha telep qildi; Bizni zarlatquchilar bizdin tamasha telep qilip: — «Hey, Zion naxshiliridin birni bizge éytqina» — déyishti.

Pwe me jali kit edi inda, jen kaul, o jen pereperen ni at mamaiei: Komail wiai on kit kaul apot duen Jion.

4 Yaqa yurtta turup Perwerdigarning naxshisini qandaqmu éytayli?

Iaduen at pan kak wiada kaul nil leowa nan jap en men wai?

5 Ey Yérusalém, men séni untusam, Ong qolum [maharitini] untusun!

Ma i pan monoke uk ala Ierujalem, pa i pali maun ap pil pun monokinokla.

6 Séni eslimisem, — Yérusalémni eng chong xursenlikimdin ewzel körmisem — Tilim tanglayimgha chapliship qalsun!

Lo i pan paj on pan natanat ai, ma i jolar pan taman uk adar, ma i jolar pan peren kida Ierujalem mon meakaroj.

7 I Perwerdigar, Édom baliliridin hésab alghanda, Yérusalémning béshigha chüshken künini yadinggha keltürgeysen; Chünki ular: «Uni yer bilen yeksan qilinglar, Ulighiche yer bilen yeksan qilinglar!» déyishti.

Main leowa, kom kotin tamanda en men Edom ar lokolokaia ni ran apwal en lerujalem Kawela, kawela lao Iel on nan pwel!

8 I bulinish aldida turghan Babil qizi, Bizge qilghan qilmishliringni özüngge qayturghuchi bextliktur!

Toun Papel, morjued koe, re meid pai, me pan wiai on uk duen me koe wiadar!

9 Bowaqliringni élip tashqa atquchi kishi bextliktur!

Meid pai ir, me pan koledi noum jeri pwelel o kajuk pajan nin takai!