< Zebur 137 >
1 Babildiki derya-ériqlar boyida biz olturduq; Zionni esliginimizde, berheq yigha kötürduq;
われらバビロンの河のほとりにすわり シオンをおもひいでて涙をながしぬ
2 Chiltarimizni arisidiki sögetlerge ésip qoyduq.
われらそのあたりの柳にわが琴をかけたり
3 Chünki bizni sürgün qilghanlar bizdin naxsha telep qildi; Bizni zarlatquchilar bizdin tamasha telep qilip: — «Hey, Zion naxshiliridin birni bizge éytqina» — déyishti.
そはわれらを虜にせしものわれらに歌をもとめたり 我儕をくるしむる者われらにおのれを歓ばせんとて シオンのうた一つうたへといへり
4 Yaqa yurtta turup Perwerdigarning naxshisini qandaqmu éytayli?
われら外邦にありていかでヱホバの歌をうたはんや
5 Ey Yérusalém, men séni untusam, Ong qolum [maharitini] untusun!
エルサレムよもし我なんぢをわすれなばわが右の手にその巧をわすれしめたまへ
6 Séni eslimisem, — Yérusalémni eng chong xursenlikimdin ewzel körmisem — Tilim tanglayimgha chapliship qalsun!
もしわれ汝を思ひいでず もしわれヱルサレムをわがすべての歓喜の極となさずばわが舌をわが腭につかしめたまヘ
7 I Perwerdigar, Édom baliliridin hésab alghanda, Yérusalémning béshigha chüshken künini yadinggha keltürgeysen; Chünki ular: «Uni yer bilen yeksan qilinglar, Ulighiche yer bilen yeksan qilinglar!» déyishti.
ヱホバよねがはくはヱルサレムの日にエドムの子輩がこれを掃除けその基までもはらひのぞけといへるを聖意にとめたまへ
8 I bulinish aldida turghan Babil qizi, Bizge qilghan qilmishliringni özüngge qayturghuchi bextliktur!
ほろぼさるべきバビロンの女よ なんぢがわれらに作しごとく汝にむくゆる人はさいはひなるべし
9 Bowaqliringni élip tashqa atquchi kishi bextliktur!
なんぢの嬰児をとりて岩のうへになげうつものは福ひなるべし