< Zebur 132 >

1 «Yuqirigha chiqish naxshisi» I Perwerdigar, Dawut üchün u tartqan barliq jebir-japalarni yad etkeysen;
Pieśń stopni. Na Dawida pomnij, Panie! na wszystkie utrapienia jego.
2 U Perwerdigargha qandaq qesem ichken, Yaquptiki qudret Igisige qandaq wede qilghan: —
Który przysiągł Panu, a ślub uczynił mocarzowi Jakóbowemu, mówiąc:
3 «Perwerdigargha turar jayni, Yaqupning qudretlik Igisige makanni tapmighuche, Öyümdiki hujrigha kirmeymen, Kariwattiki körpemge chiqmaymen, Közümge uyquni, Qapaqlirimgha mügdeshni bermeymen».
Zaiste nie wnijdę do przybytku domu mego, i nie wstąpię na posłanie łoża mego;
4
I nie pozwolę snu oczom moim, ani powiekom moim drzemania,
5
Dokąd nie znajdę miejsca dla Pana, na mieszkania mocarzowi Jakóbowemu.
6 Mana, biz uning xewirini Efratahda angliduq; Uni ormanliq étizlardin taptuq;
Oto usłyszawszy o niej w Efracie, znaleźliśmy ją na polach leśnych.
7 Uning turar jaylirigha bérip kireyli, Uning textiperi aldida sejde qilayli;
Wnijdźmyż do przybytków jego, a kłaniajmy się u podnóżka nóg jego.
8 Ornungdin turghin, i Perwerdigar, Sen qudritingning ipadisi ehde sanduqung bilen, Öz aramgahinggha kirgin!
Powstańże Panie! a wnijdź do odpocznienia twego, ty, i skrzynia możności twojej.
9 Kahinliring heqqaniyliq bilen kiyindürülsun, Mömin bendiliring tentenilik awazni yangratsun!
Kapłani twoi niech się obloką w sprawiedliwość, a święci twoi nie się rozradują.
10 Qulung Dawut üchün, Özüng mesih qilghiningning yüzini yandurmighaysen;
Dla Dawida, sługi twego, nie odwracaj oblicza pomazańca twego.
11 Perwerdigar Öz heqiqiti bilen Dawutqa shu qesemni qildi, U uningdin héch yanmaydu: — U: — «Öz pushtingdin chiqqan méwidin birsini textingde olturghuzimen;
Przysiągł Pan Dawidowi prawdę, a nie uchyli się od niej, mówiąc: Z owocu żywota twego posadzę na stolicy twojej.
12 Perzentliring Méning ehdemni, Hem Men ulargha ögitidighan agah-guwahlirimni tutsa, Ularning perzentliri menggüge textingde olturidu» — dégen.
Będąli strzegli synowie twoi przymierza mojego, i świadectw moich, których ich nauczę: tedy i synowie ich aż na wieki będą siedzieli na stolicy twojej
13 Chünki Perwerdigar Zionni tallighan; U Öz makani üchün uni xalighan.
Albowiem obrał Pan Syon, i upodobał go sobie na mieszkanie, mówiąc:
14 Mana U: — «Bu menggüge bolidighan aramgahimdur; Mushu yerde turimen; Chünki Men uni xalaymen.
Toć będzie odpocznienie moje aż na wieki; tu będę mieszkał, bom go siebie upodobał.
15 Men uning rizqini intayin zor beriketleymen; Uning yoqsullirini nan bilen qandurimen;
Żywność jego będę obficie błogosławił, a ubogich jego nasycę chlebem.
16 Uning kahinlirigha nijatliqni kiygüzimen, Uning mömin bendiliri shadliqtin tentenilik awazni yangritidu.
Kapłanów jego przyoblokę zbawieniem, a święci jego weseląc się, radować się będą.
17 Men bu yerde Dawutning münggüzini bixlandurimen; Özümning mesih qilghinim üchün yoruq bir chiragh békitkenmen;
Tam sprawię, że zakwitnie róg Dawidowy; tam zgotuję pochodnię pomazańcowi memu.
18 Uning düshmenlirige shermendilikni kiygüzimen; Emma uning kiygen taji béshida ronaq tapidu» — dédi.
Nieprzyjaciół jego przyoblokę wstydem; ale nad nim rozkwitnie się korona jego.

< Zebur 132 >