< Zebur 13 >

1 Neghmichilerning béshigha tapshurulup oqulsun dep, Dawut yazghan küy: — I Perwerdigar, qachan’ghiche? Sen méni menggüge untumsen? Qachan’ghiche didaringni mendin yoshurisen?
MAING arai da kom pan kotin malie ia la? Arai da komui pan kotin karirila silang omui mo i?
2 Qachan’ghiche herküni qayghurup, qelbimde? Qachan’ghiche düshminim mendin shadlinip ghalib yüridu?
Arai da i en perki nan lol ai o salo mi nan mongiong i ran karos? Arai da ai imwintiti en kaurur kin ia?
3 Manga qara, manga jawab bergin, i Perwerdigar Xudayim! Ölüm uyqusi méni bésip kelgüche, Közümni yorutqaysen,
Maing ai Kot, kom kotin masan dong ia o sapeng ia. Kom kotin kamaraini mas ai, pwe i ender mela.
4 Düshminimning: «Men küchiyip uning üstidin ghelibe qildim» démesliki üchün, Reqiblirim sentürülgenlikimni körüp shadlanmasliqi üchün, [közümni yorutqaysen]!
Pwe ai imwintiti ender inda: I kaloedier i. O me palian ia ender perenki ai pupedier.
5 Biraq men bolsam Séning özgermes muhebbitingge özümni tapshurdum; Yürikim Séning nijatliqingdin shadlinidu;
A i kin liki omui kalangan; mongiong i en peren kida omui kotin sauasa ia. I pan kauleki Ieowa duen a kotin wiawia mau ong ia.
6 Men Perwerdigargha naxsha éytimen; Chünki U manga zor méhribanliqni körsetti.

< Zebur 13 >