< Zebur 129 >
1 «Yuqirigha chiqish naxshisi» «Yashliqimdin tartip ular köp qétim méni xar qilip keldi» — — Ah, Israil hazir buni désun —
Canticum graduum. Saepe expugnaverunt me a iuventute mea, dicat nunc Israel.
2 «Ular yashliqimdin tartip köp qétim méni xar qilip keldi, Biraq üstümdin ghelibe qilghan emes.
Saepe expugnaverunt me a iuventute mea: etenim non potuerunt mihi.
3 Qosh heydigüchiler dümbemde heydigen, Chöneklirini intayin uzun tartqan».
Supra dorsum meum fabricaverunt peccatores: prolongaverunt iniquitatem suam.
4 Perwerdigar heqqaniydur; U rezillerning asaretlirini sunduruwetti;
Dominus iustus concidet cervices peccatorum:
5 Ular shermende bolup arqisigha yandurulsun, Ziondin nepretlinidighanlarning hemmisi!
confundantur et convertantur retrorsum omnes, qui oderunt Sion.
6 Ular ögzide ünüp chiqqan chöptek bolsun; Üzülmey turupla soliship kétidighan;
Fiant sicut foenum tectorum: quod priusquam evellatur, exaruit:
7 Ot-chöp orighuchigha uningdin bir tutammu chiqmaydu; Bagh baghlighuchigha bir quchaqmu chiqmaydu;
De quo non implebit manum suam qui metit, et sinum suum qui manipulos colligit.
8 Ötüp kétiwatqanlarmu: «Perwerdigarning berikiti üstünglarda bolghay; Perwerdigarning nami bilen silerge bext tileymiz!» — dégen salamni héch bermeydu.
Et non dixerunt qui praeteribant: Benedictio Domini super vos: benediximus vobis in nomine Domini.