Zebur 129

1 «Yuqirigha chiqish naxshisi» «Yashliqimdin tartip ular köp qétim méni xar qilip keldi» — — Ah, Israil hazir buni désun —

Kanto de suprenirado. Multe oni afliktis min de post mia juneco, Diras Izrael,

2 «Ular yashliqimdin tartip köp qétim méni xar qilip keldi, Biraq üstümdin ghelibe qilghan emes.

Multe oni afliktis min de post mia juneco, Sed oni min ne pereigis.

3 Qosh heydigüchiler dümbemde heydigen, Chöneklirini intayin uzun tartqan».

Sur mia dorso plugis plugistoj, Faris siajn sulkojn longaj.

4 Perwerdigar heqqaniydur; U rezillerning asaretlirini sunduruwetti;

La Eternulo estas justa; Li dishakis la ŝnurojn de la malvirtuloj.

5 Ular shermende bolup arqisigha yandurulsun, Ziondin nepretlinidighanlarning hemmisi!

Hontiĝu kaj turniĝu malantaŭen Ĉiuj malamantoj de Cion.

6 Ular ögzide ünüp chiqqan chöptek bolsun; Üzülmey turupla soliship kétidighan;

Ili estu kiel tegmenta herbo, Kiu forvelkas, antaŭ ol oni ĝin elŝiris;

7 Ot-chöp orighuchigha uningdin bir tutammu chiqmaydu; Bagh baghlighuchigha bir quchaqmu chiqmaydu;

Per kiu ne plenigas rikoltanto sian manon Nek garbiganto sian baskon.

8 Ötüp kétiwatqanlarmu: «Perwerdigarning berikiti üstünglarda bolghay; Perwerdigarning nami bilen silerge bext tileymiz!» — dégen salamni héch bermeydu.

Kaj la preterirantoj ne diros: Beno de la Eternulo estu al vi, Ni benas vin per la nomo de la Eternulo.