< Zebur 126 >
1 «Yuqirigha chiqish naxshisi» Perwerdigar Ziondin sürgün bolghanlarni qayturup kelgende, Biz chüsh körgendekla bolduq;
Wer ma ji wero kadhi e hekalu. Kane Jehova Nyasaye odwogo joma otwe Sayun, to ne ochalonwa mana lek.
2 Aghzimiz külkige, Tilimiz shadlinishqa toldi; Shu tapta eller arisida ular: — «Perwerdigar ulargha zor ishlarni qilip berdi» — déyishti.
Ne wathungʼ gi nyiero kendo dhowa nopongʼ gi wende mor. Eka nowachore e dier ogendini niya, “Jehova Nyasaye osetimonegi gik madongo.”
3 Perwerdigar derweqe biz üchün zor ishlarni qildi, Biz bulardin shadlinimiz.
Adier, Jehova Nyasaye osetimonwa gik madongo, omiyo wamor mokalo.
4 Jenubtiki quruq ériqlar [shar-shar sulargha] aylandurulghandek, Biz tutqunlarnimu öz erkimizge qayturghaysen, i Perwerdigar;
Duognwa gigewa, yaye Jehova Nyasaye, mondo wachal gi aore man Negev.
5 Köz yashlirini éqitip térighanlar shadliq bilen orar;
Joma komo kodhi kaywak biro keyo ka wero wende mor.
6 Yighlap yürüp chachidighan uruqni kötürgen kishi, Berheq, shadliq-tentene bilen orighan baghlirini kötürüp qaytip kélidu.
Ngʼat madhi oko kaywak, kotingʼo kodhi mikomo, biro duogo ka wero wende mor, kotingʼo cham mosechiek.