Zebur 121

1 «Yuqirigha chiqish naxshisi» Közlirimni taghlar terepke kötürüp qaraymen; Méning yardimim qeyerdin kélur?

Iyahat ko ang akong mga mata sa kabukiran. Asa man maggikan ang akong panabang?

2 Méning yardimim Perwerdigardindur; Asman-zéminni Yaratquchidindur.

Ang akong panabang naggikan kang Yahweh, nga maoy nagbuhat sa langit ug kalibotan.

3 U putungni héch téyildurmaydu; Séni saqlighuchi héch mügdimeydu!

Dili niya itugot nga madalin-as ang imong mga tiil; siya nga nagpanalipod kanimo dili magduka.

4 Mana, qara, Israilni saqlighuchi hem mügdimeydu, hem uxlimaydu!

Tan-awa, ang magbalantay sa Israel dili magduka ni matulog.

5 Perwerdigar séning saqlighuchingdur; Perwerdigar ong yéningdiki sayiwendur.

Si Yahweh ang imong magbalantay; si Yahweh ang landong sa imong tuong kamot.

6 Quyash kündüzde, ay kéchide sanga zerer yetküzmeydu;

Ang adlaw dili makapasakit kanimo sa panahon sa adlaw, ni ang bulan panahon sa kagabhion.

7 Perwerdigar barliq yamanliqtin séni saqlaydu; U jéningni saqlaydu;

Si Yahweh ang manalipod kanimo sa tanan nga kasakitan, ug panalipdan niya ang imong kinabuhi.

8 Perwerdigar chiqishingni, kirishingni, Buningdin kéyin ebedil’ebedgiche saqlaydu.

Si Yahweh ang manalipod kanimo sa tanan nimong buhaton sukad karon ug hangtod sa kahangtoran.