< Zebur 120 >
1 «Yuqirigha chiqish naxshisi» Béshimgha kün chüshkende men Perwerdigargha nida qildim; U manga jawab berdi.
Waƙar haurawa. Na yi kira ga Ubangiji cikin damuwata, ya kuwa amsa mini.
2 I Perwerdigar, jénimni yalghan sözleydighan lewlerdin, Aldamchi tildin qutuldurghaysen.
Ka cece ni, ya Ubangiji, daga leɓuna masu ƙarya da kuma daga harsuna masu yaudara.
3 Sanga néme bérilidu, Sanga néme qoshulushi kérek, Ey aldamchi til?
Me zai yi maka, me kuma ya fi, ya kai harshe mai yaudara?
4 — Palwan atqan ötkür oqlar, Archa choghliri sanga tegsun!
Zai hukunta ku da kibiyoyi masu tsini na jarumi, tare da garwashin wuta na itacen tsintsiya.
5 Meshek diyarida musapir bolup yashighinimgha, Kédar chédirliri arisida turghinimgha halimgha way!
Kaitona da nake zama a Meshek, da nake zama a ciki tentunan Kedar!
6 Men tinchliqqa öchler arisida uzundin buyan turuwatimen;
Da daɗewa na zauna a cikin waɗanda suke ƙin salama.
7 Men tinchliqperwermen; Biraq gep qilsam, ular urushimizla, deydu.
Ni mutum ne mai salama; amma sa’ad da na yi magana, su sai su yi ta yaƙi.