< Zebur 120 >

1 «Yuqirigha chiqish naxshisi» Béshimgha kün chüshkende men Perwerdigargha nida qildim; U manga jawab berdi.
Een bedevaartslied. Tot Jahweh riep ik in mijn nood, En Hij heeft mij verhoord.
2 I Perwerdigar, jénimni yalghan sözleydighan lewlerdin, Aldamchi tildin qutuldurghaysen.
Verlos mij, Jahweh, van leugenlippen En lastertongen!
3 Sanga néme bérilidu, Sanga néme qoshulushi kérek, Ey aldamchi til?
Wat kan een lastertong u al brengen, En wat er nog bij doen:
4 — Palwan atqan ötkür oqlar, Archa choghliri sanga tegsun!
Scherpgepunte oorlogspijlen, Met gloeiende houtskool!
5 Meshek diyarida musapir bolup yashighinimgha, Kédar chédirliri arisida turghinimgha halimgha way!
Wee mij, dat ik moet toeven In de tenten van Mésjek, En dat ik moet wonen In de tenten van Kedar!
6 Men tinchliqqa öchler arisida uzundin buyan turuwatimen;
Reeds te lang leef ik samen Met vredeverstoorders;
7 Men tinchliqperwermen; Biraq gep qilsam, ular urushimizla, deydu.
Als ìk over vrede wil spreken, Zoeken zij strijd!

< Zebur 120 >