< Zebur 116 >
1 Men Perwerdigarni söyimen, Chünki U méning awazimni, yélinishlirimni anglighan.
RAB'bi seviyorum, Çünkü O feryadımı duyar.
2 Chünki U quliqini manga saldi, Shunga men barliq künlirimde Uninggha iltija qilip chaqirimen.
Bana kulak verdiği için, Yaşadığım sürece O'na sesleneceğim.
3 Ölüm asaretliri méni chirmiwaldi; Tehtisaraning derdliri méni tutuwaldi; Men péshkellikke yoluqtum, elem tarttim; (Sheol )
Ölüm iplerine dolaşmıştım, Ölüler diyarının kâbusu yakama yapışmıştı, Sıkıntıya, acıya gömülmüştüm. (Sheol )
4 Shuning bilen men Perwerdigarning namigha toxtimay nida qildim: — «Sendin ötünimen, i Perwerdigar, Jénimni qutuldurghaysen!
O zaman RAB'bi adıyla çağırdım, “Aman, ya RAB, kurtar canımı!” dedim.
5 Shepqetliktur Perwerdigar, heqqaniydur; Xudayimiz rehimdildur.
RAB lütufkâr ve adildir, Sevecendir Tanrımız.
6 Perwerdigar nadanni saqlaydu; Men xarab ehwalgha chüshürüldum, U méni qutquzdi.
RAB saf insanları korur, Tükendiğim zaman beni kurtardı.
7 Hey jénim, qaytidin xatirjem bol; Chünki Perwerdigar séxiylik, méhribanliq körsetti;
Ey canım, yine huzura kavuş, Çünkü RAB sana iyilik etti.
8 Chünki Sen jénimni ölümdin, közlirimni yashlardin, Ayaghlirimni putlishishtin qutquzghansen.
Sen, ya RAB, canımı ölümden, Gözlerimi yaştan, Ayaklarımı sürçmekten kurtardın.
9 Men Perwerdigar aldida tiriklerning zéminida mangimen;
Yaşayanların diyarında, RAB'bin huzurunda yürüyeceğim.
10 Ishen’ginim üchün mundaq söz qilghanmen: — «Men qattiq xar qilin’ghanmen».
İman ettim, “Büyük acı çekiyorum” dediğim zaman bile.
11 Jiddiyleshkinimdin: — «ademlerning hemmisi yalghanchi!» — Dégenmen.
Şaşkınlık içinde, “Bütün insanlar yalancı” dedim.
12 Manga körsetken barliq yaxshiliqlirini men néme bilen Perwerdigargha qayturimen?
Ne karşılık verebilirim RAB'be, Bana yaptığı onca iyilik için?
13 — Nijatliq qedehini qolumgha alimen, We Perwerdigarning namini chaqirip iltija qilimen;
Kurtuluş sunusu olarak kadeh kaldırıp RAB'bi adıyla çağıracağım.
14 Men qilghan qesemlirimni Perwerdigar aldida ada qilimen; Berheq, Uning barliq xelqi aldida ularni ada qilimen.
Bütün halkının önünde, RAB'be adadıklarımı yerine getireceğim.
15 Perwerdigarning neziride, Öz mömin bendilirining ölümi qimmetlik ishtur!
RAB'bin gözünde değerlidir Sadık kullarının ölümü.
16 Ah Perwerdigar, men berheq Séning qulungdurmen; Men Séning qulungdurmen, dédikingning oghli ikenmen; Sen méning asaretlirimni yeshkensen;
Ya RAB, ben gerçekten senin kulunum; Kulun, hizmetçinin oğluyum, Sen çözdün bağlarımı.
17 Men Sanga teshekkür qurbanliqlirini sunimen, Perwerdigarning namini chaqirip iltija qilimen;
Ya RAB, seni adınla çağırıp Şükran kurbanı sunacağım.
18 Men qilghan qesemlirimni Perwerdigar aldida ada qilimen; Berheq, Uning barliq xelqi aldida ularni ada qilimen;
RAB'be adadıklarımı yerine getireceğim Bütün halkının önünde,
19 Perwerdigarning öyining hoylilirida, Séning otturungda turup, i Yérusalém, [Qesemlirimni ada qilimen]! Hemdusana!
RAB'bin Tapınağı'nın avlularında, Senin orta yerinde, ey Yeruşalim! RAB'be övgüler sunun!