< Zebur 114 >
1 Israil Misirdin, Yaqup jemeti yat tilliq ellerdin chiqqanda,
Nang lumabas ang Israel sa Ehipto, ang sambahayan ni Jacob mula sa mga dayuhan na iyon,
2 Shu chaghda Yehuda [Xudaning] muqeddes jayi, Israil uning seltiniti boldi,
ang Juda ang naging banal niyang lugar, ang Israel ang kaniyang kaharian.
3 Déngiz buni körüp beder qachti, Iordan deryasi keynige yandi;
Nakita ito ng dagat, at tumakas ito; umatras ang Jordan.
4 Taghlar qochqarlardek, Döngler qozilardek oynaqlidi.
Ang mga bundok ay lumukso na parang mga tupa, ang mga burol ay lumukso na parang mga batang tupa.
5 Ey déngiz, sen néme boldung, qachqili? Iordan deryasi, yolungdin yan’ghili?
Bakit ka tumakas, O dagat? Jordan, bakit ka tumakas?
6 Taghlar qochqarlardek, Döngler qozilardek oynaqlighili?
Mga bundok, bakit kayo lumukso na parang mga tupa? Kayong maliliit na burol, bakit kayo lumukso na parang batang tupa?
7 I yer yüzi, Rebning jamalidin, Yaqupning Xudasining jamalidin tewren;
Mayanig ka, O lupa, sa harap ng Panginoon, sa presensiya ng Diyos ni Jacob.
8 U qoram tashni kölchekke, Chaqmaq téshini mol bulaq sulirigha aylanduridu.
Ginawa niyang lawa ng tubig ang malaking bato, ginawa niyang bukal ng tubig ang matigas na bato.