< Zebur 114 >
1 Israil Misirdin, Yaqup jemeti yat tilliq ellerdin chiqqanda,
Í árdaga, þegar Ísraelsmenn flúðu Egyptaland, land hinnar framandi tungu,
2 Shu chaghda Yehuda [Xudaning] muqeddes jayi, Israil uning seltiniti boldi,
varð Júda og Ísrael bústaður Guðs og ríki hans.
3 Déngiz buni körüp beder qachti, Iordan deryasi keynige yandi;
Hafið rauða sá þá koma og hopaði. Og áin Jórdan, hún stöðvaðist svo að þeir gátu gengið yfir.
4 Taghlar qochqarlardek, Döngler qozilardek oynaqlidi.
Fjöllin hoppuðu eins og hrútar og hæðirnar sem lömb!
5 Ey déngiz, sen néme boldung, qachqili? Iordan deryasi, yolungdin yan’ghili?
Hvað olli því, þú rauða haf, að þú hopaðir til beggja hliða? Og hvers vegna, áin Jórdan, stöðvaðist rennsli þitt?
6 Taghlar qochqarlardek, Döngler qozilardek oynaqlighili?
Og þið fjöll, hvers vegna hoppið þið eins og hrútar og þið hæðir sem lömb?
7 I yer yüzi, Rebning jamalidin, Yaqupning Xudasining jamalidin tewren;
Nötra þú jörð frammi fyrir augliti Drottins, Guðs Jakobs,
8 U qoram tashni kölchekke, Chaqmaq téshini mol bulaq sulirigha aylanduridu.
því að hann lét uppsprettu opnast á klettinum.