Zebur 114

1 Israil Misirdin, Yaqup jemeti yat tilliq ellerdin chiqqanda,

Toen Israel uit Egypte toog, het huis Jakobs van een volk, dat een vreemde taal had;

2 Shu chaghda Yehuda [Xudaning] muqeddes jayi, Israil uning seltiniti boldi,

Zo werd Juda tot Zijn heiligdom, Israel Zijn volkomene heerschappij.

3 Déngiz buni körüp beder qachti, Iordan deryasi keynige yandi;

De zee zag het, en vlood; de Jordaan keerde achterwaarts.

4 Taghlar qochqarlardek, Döngler qozilardek oynaqlidi.

De bergen sprongen als rammen, de heuvelen als lammeren.

5 Ey déngiz, sen néme boldung, qachqili? Iordan deryasi, yolungdin yan’ghili?

Wat was u, gij zee! dat gij vloodt? gij Jordaan! dat gij achterwaarts keerdet?

6 Taghlar qochqarlardek, Döngler qozilardek oynaqlighili?

Gij bergen, dat gij opsprongt als rammen? gij heuvelen! als lammeren?

7 I yer yüzi, Rebning jamalidin, Yaqupning Xudasining jamalidin tewren;

Beef, gij aarde! voor het aangezicht des Heeren, voor het aangezicht van den God Jakobs;

8 U qoram tashni kölchekke, Chaqmaq téshini mol bulaq sulirigha aylanduridu.

Die den rotssteen veranderde in een watervloed, den keisteen in een waterfontein.