< Zebur 113 >
1 Hemdusana! Medhiyilenglar, i Perwerdigarning qulliri, Perwerdigarning namini medhiyilenglar!
Övgüler sunun RAB'be! Övgüler sunun, ey RAB'bin kulları, RAB'bin adına övgüler sunun!
2 Hazirdin bashlap, ebedil’ebedgiche, Perwerdigarning namigha teshekkür-medhiye qayturulsun!
Şimdiden sonsuza dek RAB'bin adına şükürler olsun!
3 Kün chiqardin kün patargha, Perwerdigarning nami medhiyilinishke layiqtur!
Güneşin doğduğu yerden battığı yere kadar RAB'bin adına övgüler sunulmalı!
4 Perwerdigar ellerdin yuqiri kötürüldi; Shan-sheripi ershlerdin yuqiridur.
RAB bütün uluslara egemendir, Görkemi gökleri aşar.
5 Kimmu Perwerdigar Xudayimizgha teng bolalisun — Öz makani yuqirida bolsimu,
Var mı Tanrımız RAB gibi, Yücelerde oturan,
6 Asmanlargha hem yerge qarash üchün, Özini töwen qilghuchigha?
Göklerde ve yeryüzünde olanlara Bakmak için eğilen?
7 Namrat kishini U topa-changdin kötüridu; Qighliqtin yoqsulni yuqirilitidu;
Düşkünü yerden kaldırır, Yoksulu çöplükten çıkarır;
8 Uni ésilzadiler qatarigha, Yeni Öz xelqining ésilzadiliri arisigha olturghuzidu;
Soylularla, Halkının soylularıyla birlikte oturtsun diye.
9 U tughmas ayalni öyge orunlashturup, Uni oghullarning xushal anisi qilidu. Hemdusana!
Kısır kadını evde oturtur, Çocuk sahibi mutlu bir anne kılar. RAB'be övgüler sunun!