< Zebur 113 >
1 Hemdusana! Medhiyilenglar, i Perwerdigarning qulliri, Perwerdigarning namini medhiyilenglar!
Hallelúja! Þið þjónar Drottins, lofið nafn hans.
2 Hazirdin bashlap, ebedil’ebedgiche, Perwerdigarning namigha teshekkür-medhiye qayturulsun!
Lofað sé nafn hans um aldur og ævi!
3 Kün chiqardin kün patargha, Perwerdigarning nami medhiyilinishke layiqtur!
Vegsamið hann frá sólarupprás til sólarlags!
4 Perwerdigar ellerdin yuqiri kötürüldi; Shan-sheripi ershlerdin yuqiridur.
Því að hann er hátt upphafinn yfir þjóðirnar og dýrð hans er himnunum hærri.
5 Kimmu Perwerdigar Xudayimizgha teng bolalisun — Öz makani yuqirida bolsimu,
Hver kemst í samjöfnuð við Guð hinn hæsta?
6 Asmanlargha hem yerge qarash üchün, Özini töwen qilghuchigha?
Hann situr hátt og horfir niður á himin og jörð.
7 Namrat kishini U topa-changdin kötüridu; Qighliqtin yoqsulni yuqirilitidu;
Hann reisir hinn fátæka úr skítnum, leiðir hinn hungraða frá sorphaugnum
8 Uni ésilzadiler qatarigha, Yeni Öz xelqining ésilzadiliri arisigha olturghuzidu;
og fær þeim sæti með tignarmönnum!
9 U tughmas ayalni öyge orunlashturup, Uni oghullarning xushal anisi qilidu. Hemdusana!
Fyrir hans hjálp verður hún hamingjusöm móðir – konan sem ekki gat fætt manni sínum börn. Hallelúja! Lof sé Drottni!