< Zebur 113 >
1 Hemdusana! Medhiyilenglar, i Perwerdigarning qulliri, Perwerdigarning namini medhiyilenglar!
Yabi Ubangiji. Ku yabe shi, ya ku bayin Ubangiji, ku yabi sunan Ubangiji.
2 Hazirdin bashlap, ebedil’ebedgiche, Perwerdigarning namigha teshekkür-medhiye qayturulsun!
Bari a yabi sunan Ubangiji, yanzu da har abada kuma.
3 Kün chiqardin kün patargha, Perwerdigarning nami medhiyilinishke layiqtur!
Daga fitowar rana zuwa inda take fāɗuwa, a yabi sunan Ubangiji.
4 Perwerdigar ellerdin yuqiri kötürüldi; Shan-sheripi ershlerdin yuqiridur.
Ana ɗaukaka Ubangiji a bisa dukan al’ummai, ɗaukakarsa a bisa sammai
5 Kimmu Perwerdigar Xudayimizgha teng bolalisun — Öz makani yuqirida bolsimu,
Wane ne yake kamar Ubangiji Allahnmu, Wannan mai zama a kursiyi can bisa,
6 Asmanlargha hem yerge qarash üchün, Özini töwen qilghuchigha?
wanda yake sunkuya yă dubi sammai da duniya?
7 Namrat kishini U topa-changdin kötüridu; Qighliqtin yoqsulni yuqirilitidu;
Yakan tā da matalauta daga ƙura yakan ɗaga mabukata daga tarin toka;
8 Uni ésilzadiler qatarigha, Yeni Öz xelqining ésilzadiliri arisigha olturghuzidu;
ya zaunar da su tare da sarakuna, tare da sarakunan mutanensu.
9 U tughmas ayalni öyge orunlashturup, Uni oghullarning xushal anisi qilidu. Hemdusana!
Yakan zaunar da matar da ba haihuwa a gidanta ta zama kamar mahaifiyar’ya’ya mai farin ciki. Yabi Ubangiji.