< Zebur 113 >
1 Hemdusana! Medhiyilenglar, i Perwerdigarning qulliri, Perwerdigarning namini medhiyilenglar!
Rəbbə həmd edin! Ey Rəbbin qulları, həmd edin, Rəbbin isminə həmd edin!
2 Hazirdin bashlap, ebedil’ebedgiche, Perwerdigarning namigha teshekkür-medhiye qayturulsun!
İndidən sonsuzadək Rəbbin isminə alqış olsun!
3 Kün chiqardin kün patargha, Perwerdigarning nami medhiyilinishke layiqtur!
Gündoğandan günbatanadək Rəbbin ismi həmdə layiqdir!
4 Perwerdigar ellerdin yuqiri kötürüldi; Shan-sheripi ershlerdin yuqiridur.
Rəbb bütün millətlərdən ucadır, Ehtişamı göylərdən yüksəkdir!
5 Kimmu Perwerdigar Xudayimizgha teng bolalisun — Öz makani yuqirida bolsimu,
Allahımız Rəbbin misli varmı? Ucalardakı taxtında oturan,
6 Asmanlargha hem yerge qarash üchün, Özini töwen qilghuchigha?
Göyə, yerə əyilərək baxan Odur.
7 Namrat kishini U topa-changdin kötüridu; Qighliqtin yoqsulni yuqirilitidu;
O, yoxsulları toz-torpaqdan qaldırar, Fəqirləri küllükdən çıxarar.
8 Uni ésilzadiler qatarigha, Yeni Öz xelqining ésilzadiliri arisigha olturghuzidu;
Onları əsilzadələrlə, Öz xalqının əsilzadələri ilə yanaşı oturdar.
9 U tughmas ayalni öyge orunlashturup, Uni oghullarning xushal anisi qilidu. Hemdusana!
Sonsuz qadının evini tikər, Ona övlad verməklə bəxtəvər ana edər. Rəbbə həmd edin!