Zebur 112

1 Hemdusana! Perwerdigardin eyminidighan, Uning emrlirini zor xursenlik dep bilidighan adem bextliktur!

Övgüler sunun RAB'be! Ne mutlu RAB'den korkan insana, O'nun buyruklarından büyük zevk alana!

2 Uning nesli zéminda turup küch-qudretlik bolidu; Duruslarning dewri bextlik bolidu.

Soyu yeryüzünde güç kazanacak, Doğruların kuşağı kutsanacak.

3 Uning öyide dölet hem bayliqlar bolidu; Heqqaniyliqi menggüge turidu.

Bolluk ve zenginlik eksilmez evinden, Sonsuza dek sürer doğruluğu.

4 Qarangghuluqta turghan durus ademge nur peyda bolidu; U shepqetlik, rehimdil hem heqqaniydur.

Karanlıkta ışık doğar dürüstler için, Lütfeden, sevecen, doğru insanlar için.

5 Xeyrxah, ötne bérip turidighan ademning bexti bolidu; U öz ishlirini adilliq bilen yürgüzidu.

Ne mutlu eli açık olan, ödünç veren, İşlerini adaletle yürüten insana!

6 Berheq, u ebediy tewritilmeydu; Heqqaniy adem menggüge eslinidu.

Asla sarsılmaz, Sonsuza dek anılır doğru insan.

7 U shum xewerdin qorqmaydu; Uning köngli toq halda, Perwerdigargha tayan’ghan.

Kötü haberden korkmaz, Yüreği sarsılmaz, RAB'be güvenir.

8 Dili mehkem qilin’ghan, u qorqmaydu; Axirida u reqiblirining meghlubiyitini köridu.

Gözü pektir, korku nedir bilmez, Sonunda düşmanlarının yenilgisini görür.

9 U öziningkini merdlerche tarqatqan, Yoqsullargha béridu; Uning heqqaniyliqi menggüge turidu; Uning münggüzi izzet-shöhret bilen kötürülidu.

Armağanlar dağıttı, yoksullara verdi; Doğruluğu sonsuza dek kalıcıdır, Gücü ve saygınlığı artar.

10 Rezil adem buni körüp chidimaydu, Chishlirini ghujurlitidu, u érip kétidu; Rezillerning arzu-hewisi yoqitilidu.

Kötü kişi bunu görünce kudurur, Dişlerini gıcırdatır, kendi kendini yer, bitirir. Kötülerin dileği boşa çıkar.