Zebur 112

1 Hemdusana! Perwerdigardin eyminidighan, Uning emrlirini zor xursenlik dep bilidighan adem bextliktur!

Rəbbə həmd edin! Nə bəxtiyardır Rəbdən qorxan, Əmrlərindən zövq alan insan!

2 Uning nesli zéminda turup küch-qudretlik bolidu; Duruslarning dewri bextlik bolidu.

Nəsli yer üzündə güclü olacaq, Əməlisalehlərin övladları xeyir-dua alacaq.

3 Uning öyide dölet hem bayliqlar bolidu; Heqqaniyliqi menggüge turidu.

Evindən bolluq və sərvət əskilməz, Salehliyi əbədi qalar.

4 Qarangghuluqta turghan durus ademge nur peyda bolidu; U shepqetlik, rehimdil hem heqqaniydur.

Zülmətdə belə, əməlisaleh insanlar üçün, Lütfkar, rəhmli və saleh adamlar üçün nur doğar.

5 Xeyrxah, ötne bérip turidighan ademning bexti bolidu; U öz ishlirini adilliq bilen yürgüzidu.

Səxavətlə borc verən, İşlərini ədalətlə görən yaxşı insandır.

6 Berheq, u ebediy tewritilmeydu; Heqqaniy adem menggüge eslinidu.

Belə adam əsla sarsılmaz, Saleh insan əbədi olaraq yadda qalacaq.

7 U shum xewerdin qorqmaydu; Uning köngli toq halda, Perwerdigargha tayan’ghan.

Pis xəbərdən qorxmaz, Rəbbə güvəndiyi üçün ürəyi möhkəmdir,

8 Dili mehkem qilin’ghan, u qorqmaydu; Axirida u reqiblirining meghlubiyitini köridu.

Cəsur ürəklidir, Düşmənlərinin süqutunu görənədək qorxmaz.

9 U öziningkini merdlerche tarqatqan, Yoqsullargha béridu; Uning heqqaniyliqi menggüge turidu; Uning münggüzi izzet-shöhret bilen kötürülidu.

Səpələyər, fəqirlərə paylayar, Salehliyi əbədi qalar, Qüdrəti və hörməti ucalar.

10 Rezil adem buni körüp chidimaydu, Chishlirini ghujurlitidu, u érip kétidu; Rezillerning arzu-hewisi yoqitilidu.

Pis adamsa bunu görüb qəzəblənər, Dişlərini qıcıdar, yanıb-tökülər, Pislərin arzusu puç olar.