< Zebur 107 >

1 Ah, Perwerdigargha teshekkür éytinglar! Chünki U méhribandur, ebediydur Uning méhir-muhebbiti!
RAB'be şükredin, çünkü O iyidir, Sevgisi sonsuzdur.
2 Perwerdigar yaw qolidin qutquzghanlar, U hemjemet bolup qutquzghan xelqi buni dawamliq bayan qilsun —
Böyle desin RAB'bin kurtardıkları, Düşman pençesinden özgür kıldıkları,
3 Yeni U sherq bilen gherbtin, shimal bilen jenubtin, Herqaysi yurtlardin yighiwélin’ghanlar buni éytsun!
Doğudan, batıdan, kuzeyden, güneyden, Bütün ülkelerden topladıkları.
4 Ular chöl-bayawanni kézip pinhan yolda adashti, Adem makanlashqan héchbir sheherni tapalmastin.
Issız çöllerde dolaştılar, Yerleşecekleri kente giden bir yol bulamadılar.
5 Ach hemde ussuz bolup, Jéni chiqay dep qaldi.
Aç, susuz, Sefil oldular.
6 Andin Perwerdigargha peryad qildi, U ularni musheqqetliridin azad qildi.
O zaman sıkıntı içinde RAB'be yakardılar, RAB kurtardı onları dertlerinden.
7 Makanlashqudek sheherge yetküche, U ularni tüz yolda bashlidi.
Yerleşecekleri bir kente varıncaya dek, Onlara doğru yolda öncülük etti.
8 Ular Perwerdigargha teshekkür éytsun! Uning özgermes muhebbiti üchün, Insan balilirigha körsetken möjiziliri üchün!
Şükretsinler RAB'be sevgisi için, İnsanlar yararına yaptığı harikalar için.
9 Chünki U changqighan köngülni qandurdi, Ach qalghan janni ésil németler bilen toldurdi.
Çünkü O susamış canın susuzluğunu giderir, Aç canı iyiliklerle doyurur.
10 Zülmette, ölüm kölenggiside yashighanlar, Tömür kishen sélinip, azab chekkenlerni bolsa,
Zincire vurulmuş, acıyla kıvranan tutsaklar, Karanlıkta, zifiri karanlıkta oturmuştu.
11 (Chünki ular Tengrining emirlirige qarshiliq qildi, Hemmidin Aliy Bolghuchining nesihetini kemsitti)
Çünkü Tanrı'nın buyruklarına karşı çıkmışlardı, Küçümsemişlerdi Yüceler Yücesi'nin öğüdünü.
12 — U ularni japa-musheqqet tartquzup kemter qildi, Ular putliship yiqildi, ulargha yardemge birsimu yoq idi.
Ağır işlerle hayatı onlara zehir etti, Çöktüler, yardım eden olmadı.
13 Andin Perwerdigargha yélinip peryad qildi, U ularni musheqqetliridin azad qildi.
O zaman sıkıntı içinde RAB'be yakardılar, RAB kurtardı onları dertlerinden;
14 Ularni zulmet hem ölüm sayisidin chiqirip, Ularning zenjir-asaretlirini sundurup tashlidi.
Çıkardı karanlıktan, zifiri karanlıktan, Kopardı zincirlerini.
15 Ular Perwerdigargha teshekkür éytsun! Uning özgermes muhebbiti üchün, Insan balilirigha körsetken möjiziliri üchün!
Şükretsinler RAB'be sevgisi için, İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!
16 Mana U mis derwazilarni pare-pare qilip, Tömür taqaqlarni késip tashlidi.
Çünkü tunç kapıları kırdı, Demir kapı kollarını parçaladı O.
17 Hamaqetler öz itaetsizlik yolliridin, Qebihlikliridin azablargha uchraydu;
Cezalarını buldu aptallar, Suçları, isyanları yüzünden.
18 Könglide herxil ozuq-tülüktin bizar bolup, Ölüm derwazilirigha yéqinlishidu.
İğrenir olmuşlardı bütün yemeklerden, Ölümün kapılarına yaklaşmışlardı.
19 Andin Perwerdigargha yélinip peryad qilidu, U ularni musheqqetliridin azad qilidu.
O zaman sıkıntı içinde RAB'be yakardılar, RAB kurtardı onları dertlerinden.
20 U söz-kalamini ewetip, ularni saqaytidu, Ularni zawalliqliridin qutquzidu.
Sözünü gönderip iyileştirdi onları, Kurtardı ölüm çukurundan.
21 Ular Perwerdigargha teshekkür éytsun! Uning özgermes muhebbiti üchün, Adem balilirigha körsetken möjiziliri üchün!
Şükretsinler RAB'be sevgisi için, İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!
22 Qurbanliq süpitide teshekkürler éytsun, Uning qilghanlirini tentenilik naxshilar bilen bayan qilsun!
Şükran kurbanları sunsunlar Ve sevinç çığlıklarıyla duyursunlar O'nun yaptıklarını!
23 Kémilerde déngizgha chüshüp qatnighuchilar, Ulugh sularda tirikchilik qilghuchilar,
Gemilerle denize açılanlar, Okyanuslarda iş yapanlar,
24 Bular Perwerdigarning ishlirigha guwahchidur, Chongqur okyanda körsetken karametlerni körgüchidur.
RAB'bin işlerini, Derinliklerde yaptığı harikaları gördüler.
25 Chünki U bir söz bilenla shiddetlik shamalni chiqirip, Dolqunlirini örkeshlitidu;
Çünkü O buyurunca şiddetli bir fırtına koptu, Dalgalar şaha kalktı.
26 Kémichiler asman-pelek örleydu, Sularning tehtilirige chüshidu, Dehshettin ularning jéni érip kétidu.
Göklere yükselip diplere indi gemiler, Sıkıntıdan canları burunlarına geldi gemicilerin,
27 Ular mest ademdek eleng-seleng irghanglaydu, Herqandaq eqil-charisi tügeydu;
Sarhoş gibi sallanıp sendelediler, Ustalıkları işe yaramadı.
28 Andin Perwerdigargha yélinip peryad qilidu, U ularni musheqqetliridin azad qilidu.
O zaman sıkıntı içinde RAB'be yakardılar, RAB kurtardı onları dertlerinden.
29 U boranni tinchitidu, Su dolqunlirimu jim bolidu.
Fırtınayı limanlığa çevirdi, Yatıştı dalgalar;
30 Shuning bilen ular tinchliqidin shadlinidu; U ularni teshna bolghan aramgahigha yéteklep baridu.
Rahatlayınca sevindiler, Diledikleri limana götürdü RAB onları.
31 Ular Perwerdigargha teshekkür éytsun! Uning özgermes muhebbiti üchün, Insan balilirigha körsetken möjiziliri üchün!
Şükretsinler RAB'be sevgisi için, İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!
32 Ular xelqning jamaitidimu Uni ulughlisun, Aqsaqallar mejliside Uni medhiyilisun.
Yüceltsinler O'nu halk topluluğunda, Övgüler sunsunlar ileri gelenlerin toplantısında.
33 U deryalarni chölge, Bulaqlarni qaqasliqqa aylanduridu.
Irmakları çöle çevirir, Pınarları kurak toprağa,
34 Ahalisining yamanliqi tüpeylidin, Hosulluq yerni shorluq qilidu.
Verimli toprağı çorak alana, Orada yaşayanların kötülüğü yüzünden.
35 U yene chöl-bayawanni kölge, Changqaq yerni bulaqlargha aylanduridu;
Çölü su birikintisine çevirir, Kuru toprağı pınara.
36 Achlarni shu yerge jaylashturup, Ular olturaqlashqan bir sheherni berpa qilidu;
Açları yerleştirir oraya; Oturacak bir kent kursunlar,
37 Ular étizlarni heydep-térip, üzümzarlarni berpa qilidu; Bular hosul-mehsulatni mol béridu.
Tarlalar ekip bağlar diksinler, Bol ürün alsınlar diye.
38 U ulargha beriket béridu, Shuning bilen ularning sani xélila éship baridu, U ularning mal-waranlirini héch azaytmaydu.
RAB'bin kutsamasıyla, Çoğaldılar alabildiğine, Eksiltmedi hayvanlarını.
39 Ular yene jebir-zulum, bala-qaza hem derd-elemge yoluqup, Sani aziyip, pükülidu.
Sonra azaldılar, alçaldılar, Baskı, sıkıntı ve acı yüzünden.
40 U ésilzadiler üstige kemsitishlirini tökidu, Yolsiz desht-sehrada ularni sergerdan qilidu;
RAB rezalet saçtı soylular üzerine, Yolu izi belirsiz bir çölde dolaştırdı onları.
41 Lékin miskin ademni jebir-zulumdin yuqiri kötürüp saqlaydu, Uning aile-tawabatini qoy padisidek köp qilidu.
Ama yoksulu sefaletten kurtardı, Davar sürüsü gibi çoğalttı ailelerini.
42 Buni köngli duruslar körüp shadlinidu; Pasiqlarning aghzi étilidu.
Doğru insanlar görüp sevinecek, Kötülerse ağzını kapayacak.
43 Kimki dana bolsa, bularni bayqisun, Perwerdigarning méhir-shepqetlirini chüshensun!
Aklı olan bunları göz önünde tutsun, RAB'bin sevgisini dikkate alsın.

< Zebur 107 >