Zebur 107
1 Ah, Perwerdigargha teshekkür éytinglar! Chünki U méhribandur, ebediydur Uning méhir-muhebbiti!
Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!
2 Perwerdigar yaw qolidin qutquzghanlar, U hemjemet bolup qutquzghan xelqi buni dawamliq bayan qilsun —
So segjer Herrens utløyste, som han hev løyst ut or naudi,
3 Yeni U sherq bilen gherbtin, shimal bilen jenubtin, Herqaysi yurtlardin yighiwélin’ghanlar buni éytsun!
som han hev sanka i hop frå landi, frå aust og frå vest, frå nord og frå havet.
4 Ular chöl-bayawanni kézip pinhan yolda adashti, Adem makanlashqan héchbir sheherni tapalmastin.
Dei for vilt i øydemarki, i vegløysa, dei fann ingen by til å bu i.
5 Ach hemde ussuz bolup, Jéni chiqay dep qaldi.
Hungrige og tyrste var dei, deira sjæl vanmegtast i deim.
6 Andin Perwerdigargha peryad qildi, U ularni musheqqetliridin azad qildi.
Då ropa dei til Herren i si naud, or deira trengslor fria han deim ut,
7 Makanlashqudek sheherge yetküche, U ularni tüz yolda bashlidi.
og han førde deim på rett veg, so dei gjekk til ein by dei kunde bu i.
8 Ular Perwerdigargha teshekkür éytsun! Uning özgermes muhebbiti üchün, Insan balilirigha körsetken möjiziliri üchün!
Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni,
9 Chünki U changqighan köngülni qandurdi, Ach qalghan janni ésil németler bilen toldurdi.
for han metta den tyrste sjæl, og den hungrige sjæl fyllte han med godt.
10 Zülmette, ölüm kölenggiside yashighanlar, Tömür kishen sélinip, azab chekkenlerni bolsa,
Dei sat i myrker og daudeskugge, bundne i stakarsdom og jarn,
11 (Chünki ular Tengrining emirlirige qarshiliq qildi, Hemmidin Aliy Bolghuchining nesihetini kemsitti)
av di dei hadde tråssa mot Guds ord og vanvyrdt råderne frå den Høgste.
12 — U ularni japa-musheqqet tartquzup kemter qildi, Ular putliship yiqildi, ulargha yardemge birsimu yoq idi.
Og han bøygde deira hjarto med liding, dei snåva, og der var ingen hjelpar.
13 Andin Perwerdigargha yélinip peryad qildi, U ularni musheqqetliridin azad qildi.
Då ropa dei til Herren i si naud, frå deira trengslor frelste han deim.
14 Ularni zulmet hem ölüm sayisidin chiqirip, Ularning zenjir-asaretlirini sundurup tashlidi.
Han førde deim ut or myrker og daudeskugge, og deira band reiv han sund.
15 Ular Perwerdigargha teshekkür éytsun! Uning özgermes muhebbiti üchün, Insan balilirigha körsetken möjiziliri üchün!
Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni;
16 Mana U mis derwazilarni pare-pare qilip, Tömür taqaqlarni késip tashlidi.
for han krasa koparportar og hogg sund jarnbommar.
17 Hamaqetler öz itaetsizlik yolliridin, Qebihlikliridin azablargha uchraydu;
Dårar var dei for sin brotsveg, og for sine misgjerningar vart dei plåga.
18 Könglide herxil ozuq-tülüktin bizar bolup, Ölüm derwazilirigha yéqinlishidu.
Deira sjæl vart leid av all mat, og dei kom nær til daudens portar.
19 Andin Perwerdigargha yélinip peryad qilidu, U ularni musheqqetliridin azad qilidu.
Då ropa dei til Herren i si naud; frå deira trengslor frelste han deim.
20 U söz-kalamini ewetip, ularni saqaytidu, Ularni zawalliqliridin qutquzidu.
Han sende sitt ord og lækte deim og berga deim frå deira graver.
21 Ular Perwerdigargha teshekkür éytsun! Uning özgermes muhebbiti üchün, Adem balilirigha körsetken möjiziliri üchün!
Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni
22 Qurbanliq süpitide teshekkürler éytsun, Uning qilghanlirini tentenilik naxshilar bilen bayan qilsun!
og ofra takkoffer og fortelja um hans verk med fagnad.
23 Kémilerde déngizgha chüshüp qatnighuchilar, Ulugh sularda tirikchilik qilghuchilar,
Dei som for ut på havet med skip, og som dreiv handel på dei store vatni,
24 Bular Perwerdigarning ishlirigha guwahchidur, Chongqur okyanda körsetken karametlerni körgüchidur.
dei såg Herrens gjerningar og hans underverk på djupet.
25 Chünki U bir söz bilenla shiddetlik shamalni chiqirip, Dolqunlirini örkeshlitidu;
Han tala og let det koma ein stormvind, og denne reiste havsens bylgjor.
26 Kémichiler asman-pelek örleydu, Sularning tehtilirige chüshidu, Dehshettin ularning jéni érip kétidu.
Dei for upp imot himmelen, dei for ned i djupi, deira sjæl miste modet i ulukka.
27 Ular mest ademdek eleng-seleng irghanglaydu, Herqandaq eqil-charisi tügeydu;
Dei raga og tumla som drukne, og all deira visdom vart til inkjes.
28 Andin Perwerdigargha yélinip peryad qilidu, U ularni musheqqetliridin azad qilidu.
Då ropa dei til Herren i si naud, or deira trengslor førde han deim ut.
29 U boranni tinchitidu, Su dolqunlirimu jim bolidu.
Han let storm verta til stilla, og bylgjorne kringum deim tagna.
30 Shuning bilen ular tinchliqidin shadlinidu; U ularni teshna bolghan aramgahigha yéteklep baridu.
Og dei vart glade då dei lagde seg, og han førde deim til den hamni dei ynskte.
31 Ular Perwerdigargha teshekkür éytsun! Uning özgermes muhebbiti üchün, Insan balilirigha körsetken möjiziliri üchün!
Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni
32 Ular xelqning jamaitidimu Uni ulughlisun, Aqsaqallar mejliside Uni medhiyilisun.
og høglova honom i folkesamling og lovsyngja honom der dei gamle sit saman.
33 U deryalarni chölge, Bulaqlarni qaqasliqqa aylanduridu.
Han gjorde elvar til ei øydemark og vatskjeldor til eit turrlende,
34 Ahalisining yamanliqi tüpeylidin, Hosulluq yerni shorluq qilidu.
fruktsamt land til ei saltheid, for deira vondskap skuld, som budde der.
35 U yene chöl-bayawanni kölge, Changqaq yerni bulaqlargha aylanduridu;
Han gjorde øydemark til innsjø og turrlende til vatskjeldor.
36 Achlarni shu yerge jaylashturup, Ular olturaqlashqan bir sheherni berpa qilidu;
Og han let hungrige bu der, og dei bygde ein by til å bu i.
37 Ular étizlarni heydep-térip, üzümzarlarni berpa qilidu; Bular hosul-mehsulatni mol béridu.
Og dei sådde åkrar og planta vinhagar, og dei fekk grøda til å hausta.
38 U ulargha beriket béridu, Shuning bilen ularning sani xélila éship baridu, U ularning mal-waranlirini héch azaytmaydu.
Og han velsigna deim, og dei auka mykje, og av fe gav han deim ikkje lite.
39 Ular yene jebir-zulum, bala-qaza hem derd-elemge yoluqup, Sani aziyip, pükülidu.
So minka dei att og vart nedbøygde av trykk og trengsla og sorg.
40 U ésilzadiler üstige kemsitishlirini tökidu, Yolsiz desht-sehrada ularni sergerdan qilidu;
Han som renner ut vanvyrdnad yver hovdingar og let deim villast i veglaus øydemark,
41 Lékin miskin ademni jebir-zulumdin yuqiri kötürüp saqlaydu, Uning aile-tawabatini qoy padisidek köp qilidu.
han lyfte upp den fatige or vesaldomen og auka ætterne som ei hjord.
42 Buni köngli duruslar körüp shadlinidu; Pasiqlarning aghzi étilidu.
Dei ærlege ser det og gled seg, og all vondskap let att sin munn.
43 Kimki dana bolsa, bularni bayqisun, Perwerdigarning méhir-shepqetlirini chüshensun!
Den som er vis, han gjeve gaum etter dette, og dei må merke Herrens nådegjerningar.
