< Zebur 107 >

1 Ah, Perwerdigargha teshekkür éytinglar! Chünki U méhribandur, ebediydur Uning méhir-muhebbiti!
Hvalite Jahvu jer je dobar, jer je dovijeka ljubav njegova!
2 Perwerdigar yaw qolidin qutquzghanlar, U hemjemet bolup qutquzghan xelqi buni dawamliq bayan qilsun —
Tako nek' reknu svi otkupljenici koje Jahve otkupi iz ruke dušmanske
3 Yeni U sherq bilen gherbtin, shimal bilen jenubtin, Herqaysi yurtlardin yighiwélin’ghanlar buni éytsun!
i koje skupi iz svih zemalja, s istoka i sa zapada, sa sjevera i s juga.
4 Ular chöl-bayawanni kézip pinhan yolda adashti, Adem makanlashqan héchbir sheherni tapalmastin.
Lutahu pustinjom, u samoći pustoj, puta ne nalazeć' do naseljena grada.
5 Ach hemde ussuz bolup, Jéni chiqay dep qaldi.
Gladni su bili, žeđu izmoreni, duša je klonula u njima.
6 Andin Perwerdigargha peryad qildi, U ularni musheqqetliridin azad qildi.
Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi, i on ih istrže iz svih nevolja.
7 Makanlashqudek sheherge yetküche, U ularni tüz yolda bashlidi.
Pravim ih putem pÓovede da stignu ka gradu naseljenu.
8 Ular Perwerdigargha teshekkür éytsun! Uning özgermes muhebbiti üchün, Insan balilirigha körsetken möjiziliri üchün!
Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!
9 Chünki U changqighan köngülni qandurdi, Ach qalghan janni ésil németler bilen toldurdi.
Jer gladnu dušu on nasiti, dušu izgladnjelu on napuni dobrima.
10 Zülmette, ölüm kölenggiside yashighanlar, Tömür kishen sélinip, azab chekkenlerni bolsa,
U mraku sjeđahu i u tmini, sputani bijedom i gvožđima,
11 (Chünki ular Tengrining emirlirige qarshiliq qildi, Hemmidin Aliy Bolghuchining nesihetini kemsitti)
jer su prkosili besjedama Božjim i prezreli naum Svevišnjega.
12 — U ularni japa-musheqqet tartquzup kemter qildi, Ular putliship yiqildi, ulargha yardemge birsimu yoq idi.
Srce im stoga skrši patnjama: posrtahu, a ne bješe nikog da im pomogne.
13 Andin Perwerdigargha yélinip peryad qildi, U ularni musheqqetliridin azad qildi.
Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi i on ih istrže iz svih nevolja.
14 Ularni zulmet hem ölüm sayisidin chiqirip, Ularning zenjir-asaretlirini sundurup tashlidi.
Izvede ih iz tmina i mraka, raskide okove njihove.
15 Ular Perwerdigargha teshekkür éytsun! Uning özgermes muhebbiti üchün, Insan balilirigha körsetken möjiziliri üchün!
Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!
16 Mana U mis derwazilarni pare-pare qilip, Tömür taqaqlarni késip tashlidi.
Jer razbi vrata mjedena i gvozdene polomi zasune.
17 Hamaqetler öz itaetsizlik yolliridin, Qebihlikliridin azablargha uchraydu;
Zbog svojih bezakonja bolovahu oni, ispaštajuć' svoje opačine:
18 Könglide herxil ozuq-tülüktin bizar bolup, Ölüm derwazilirigha yéqinlishidu.
svako se jelo gadilo duši njihovoj, do vrata smrti oni dođoše.
19 Andin Perwerdigargha yélinip peryad qilidu, U ularni musheqqetliridin azad qilidu.
Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi i on ih istrže iz svih nevolja.
20 U söz-kalamini ewetip, ularni saqaytidu, Ularni zawalliqliridin qutquzidu.
Riječ svoju posla da ih ozdravi i život im spasi od jame grobne.
21 Ular Perwerdigargha teshekkür éytsun! Uning özgermes muhebbiti üchün, Adem balilirigha körsetken möjiziliri üchün!
Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!
22 Qurbanliq süpitide teshekkürler éytsun, Uning qilghanlirini tentenilik naxshilar bilen bayan qilsun!
Nek' prinose žrtve zahvalnice i kličući nek' djela njegova kazuju!
23 Kémilerde déngizgha chüshüp qatnighuchilar, Ulugh sularda tirikchilik qilghuchilar,
Oni koji lađama zaploviše morem da po vodama silnim trguju:
24 Bular Perwerdigarning ishlirigha guwahchidur, Chongqur okyanda körsetken karametlerni körgüchidur.
oni vidješe djela Jahvina, čudesa njegova na pučini.
25 Chünki U bir söz bilenla shiddetlik shamalni chiqirip, Dolqunlirini örkeshlitidu;
On reče i olujni se vjetar uzvitla što u visinu diže valove mora.
26 Kémichiler asman-pelek örleydu, Sularning tehtilirige chüshidu, Dehshettin ularning jéni érip kétidu.
Do neba se dizahu, u bezdan se spuštahu, u nevolji duša im ginula.
27 Ular mest ademdek eleng-seleng irghanglaydu, Herqandaq eqil-charisi tügeydu;
Teturahu i posrtahu kao pijani, sva ih je mudrost izdala.
28 Andin Perwerdigargha yélinip peryad qilidu, U ularni musheqqetliridin azad qilidu.
Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi i on ih istrže iz svih nevolja.
29 U boranni tinchitidu, Su dolqunlirimu jim bolidu.
Smiri oluju u tih povjetarac, valovi morski umukoše.
30 Shuning bilen ular tinchliqidin shadlinidu; U ularni teshna bolghan aramgahigha yéteklep baridu.
Obradovaše se tišini, u željenu luku on ih povede.
31 Ular Perwerdigargha teshekkür éytsun! Uning özgermes muhebbiti üchün, Insan balilirigha körsetken möjiziliri üchün!
Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!
32 Ular xelqning jamaitidimu Uni ulughlisun, Aqsaqallar mejliside Uni medhiyilisun.
Neka ga uzvisuju u narodnom zboru, neka ga hvale u vijeću staraca!
33 U deryalarni chölge, Bulaqlarni qaqasliqqa aylanduridu.
On pretvori rijeke u pustinju, a izvore vodene u žednu zemlju;
34 Ahalisining yamanliqi tüpeylidin, Hosulluq yerni shorluq qilidu.
plodonosnu zemlju u slanu pustaru zbog zloće žitelja njezinih.
35 U yene chöl-bayawanni kölge, Changqaq yerni bulaqlargha aylanduridu;
On obrati pustinju u jezero, a zemlju suhu u vodene izvore
36 Achlarni shu yerge jaylashturup, Ular olturaqlashqan bir sheherni berpa qilidu;
i naseli ondje izgladnjele te podigoše grad gdje će živjeti.
37 Ular étizlarni heydep-térip, üzümzarlarni berpa qilidu; Bular hosul-mehsulatni mol béridu.
Zasijaše njive, posadiše vinograde što im doniješe obilnu ljetinu.
38 U ulargha beriket béridu, Shuning bilen ularning sani xélila éship baridu, U ularning mal-waranlirini héch azaytmaydu.
I on ih blagoslovi te se namnožiše silno i stada im se ne smanjiše.
39 Ular yene jebir-zulum, bala-qaza hem derd-elemge yoluqup, Sani aziyip, pükülidu.
Prorijeđeni bjehu i prezreni pod teretom patnja i nevolja.
40 U ésilzadiler üstige kemsitishlirini tökidu, Yolsiz desht-sehrada ularni sergerdan qilidu;
Onaj što izlijeva prezir na knezove pusti ih da po bespuću pustom lutaju.
41 Lékin miskin ademni jebir-zulumdin yuqiri kötürüp saqlaydu, Uning aile-tawabatini qoy padisidek köp qilidu.
Iz nevolje pÓodiže ubogog i obitelji k'o stada ÓumnožÄi.
42 Buni köngli duruslar körüp shadlinidu; Pasiqlarning aghzi étilidu.
Videć' to, čestiti neka se raduju, a zloća neka sebi usta začepi!
43 Kimki dana bolsa, bularni bayqisun, Perwerdigarning méhir-shepqetlirini chüshensun!
Tko je mudar nek' o svemu tom razmišlja i nek' uvidi dobrotu Jahvinu!

< Zebur 107 >